Waarom ik trouwfotograaf werd (en waarom ik het nog steeds ben)

 

Een bruiloft die sneller moest komen

Mijn moeder werd ziek en plotseling veranderde alles. We besloten ons huwelijk een jaar eerder te plannen, zodat zij er nog bij kon zijn. Wat er ook zou gebeuren, dát was het enige wat echt telde. Geen over-the-top styling, geen eindeloze voorbereiding, geen gestress over details. Alleen samen zijn, genieten van de dag en ervoor zorgen dat mijn moeder erbij kon zijn.

Dat betekende ook dat alles snel geregeld moest worden, inclusief de fotografie. Sig had nog contact met een oud-klasgenoot van ons die het keuzevak fotografie had gevolgd. Ze deed vooral portretfotografie en had een goede camera. In onze ogen de perfecte kennis om onze bruiloft vast te leggen. We dachten dat het prima zou zijn, maar op de dag zelf werd al snel duidelijk dat trouwfotografie iets heel anders is dan portretten maken.

 

 

Een kennis met een camera is geen trouwfotograaf

Ze wist niet hoe ze ons moest aansturen. Op de prachtige locatie die we hadden uitgezocht, leek ze onzeker. Zonder haar vertrouwde studio licht voelde ze zich verloren. En dan de belangrijkste momenten… Daar waren geen goede foto’s van. Het was geen onwil of gebrek aan inzet. Ze deed haar best. Maar het is gewoon een ander vak. Trouwfotografie vraagt om snelheid, intuïtie, kennis van licht in onvoorspelbare situaties en het vermogen om momenten te vangen zonder die te beïnvloeden. Wij waren ons daar niet van bewust. Op dat moment voelde het niet als een groot probleem. We hadden een paar leuke foto’s en daar moesten we het mee doen.

 

 

Pas toen mijn moeder twee jaar later overleed kwam het besef. Hierboven zie je een van de weinige foto’s van haar en mij samen. Een moment dat nu van onschatbare waarde is. Maar het zijn er te weinig. En niet van de momenten die ik me het liefst had willen herinneren. Ik had bespaard op een fotograaf en dit is nu alles wat ik heb. Dat deed pijn. Maar het veranderde ook iets in mij.

 

Waarom ik nu trouwfotograaf ben

Jaren later heb ik die ervaring omgezet in iets positiefs. Nu ben ik trouwfotograaf, gespecialiseerd in het vastleggen van échte momenten tussen mensen die elkaar liefhebben. Want ik weet (helaas uit eigen ervaring) hoe belangrijk die beelden later worden. Hoe waardevol ze zijn als iemand er niet meer is. Een goede foto waarop iemand die je liefhebt zichtbaar geniet, is van onschatbare waarde. Daarom maak ik ze. Op de best mogelijke manier.

 

 

Wat een trouwfotograaf echt doet

Mensen denken vaak dat trouwfotografie draait om mooie plaatjes. Mooie locaties, perfect gestylde shoots, alles onder controle. Maar de realiteit is anders. Op een bruiloft moet je anticiperen. Je moet mensen observeren, inleven in het verhaal, weten waar de emoties gaan vallen en altijd klaarstaan. Je hebt geen tweede kans. Het gaat niet om het perfecte plaatje. Het gaat om de echte momenten. De knuffel met een ouder, een spontane lachbui met vrienden, die ene blik van trots of liefde die je later misschien nooit meer zo zal zien.

Ik maak die foto’s. Omdat ik weet wat ze later kunnen betekenen. Dat is waarom ik trouwfotograaf ben geworden en waarom ik dat altijd zal blijven.

 

Waarom fotografeer jij?

In bovenstaand verhaal komt heel duidelijk naar voren waarom ik trouwfotograaf ben. Mijn eigen ervaring heeft me geleerd hoe waardevol foto’s kunnen zijn. Maar nu ben ik benieuwd: ben jij je bewust van waarom jij fotografeert? Of je nu trouwfotograaf bent, portretten maakt of een heel ander type fotografie doet, er zit altijd een reden achter. Een diepere motivatie. Misschien heb je er nooit bewust bij stilgestaan. Misschien weet je alleen dat je ervan houdt om beelden te maken. Toch is het interessant – en waardevol – om je echte waarom te ontdekken.

 

 

De 7x Waarom-methode

Een bekende techniek om tot de kern van je motivatie te komen, is de 7x Waarom-methode. Het werkt zo:

 

1. Stel jezelf de vraag: Waarom maak ik foto’s?
2. Geef een antwoord, en vraag vervolgens opnieuw: Waarom is dat belangrijk voor mij?
3. Herhaal dit zeven keer.

 

Elke keer dwing je jezelf om een laagje dieper te gaan. Vaak begin je met een oppervlakkig antwoord: ‘Omdat ik het leuk vind’, maar als je blijft doorvragen, kom je uit bij de echte kern. Bij mij zou het er zo uit kunnen zien:

 

1. Waarom maak ik foto’s? – Omdat ik mensen blij wil maken met mooie beelden.
2. Waarom is dat belangrijk? – Omdat herinneringen waardevol zijn.
3. Waarom? – Omdat ik weet hoe het voelt om die herinneringen te missen.
4. Waarom? – Omdat ik mijn moeder te vroeg verloor en niet genoeg foto’s had.
5. Waarom raakt dat me? – Omdat foto’s de enige tastbare herinnering zijn die overblijft.
6. Waarom? – Omdat ik geloof dat beelden de tijd kunnen vangen.
7. Waarom? – Omdat fotografie voor mij een manier is om momenten en emoties te bewaren, zodat ze nooit echt verdwijnen.

 

Door deze oefening krijg je een dieper inzicht in wat jou drijft. En dat helpt je niet alleen om je fotografie beter te begrijpen, maar ook om bewuster keuzes te maken in je werk. Dus ik geef de vraag aan jou door: Waarom fotografeer jij? En wat gebeurt er als je dan doorvraagt. Dus nog 6x ‘waarom’? Waar kom jij dan op uit?

 

- Daniel Vinke, ambassadeur DIGIFOTO Pro

 

 

Wil je meer zien van ambassadeur Daniel Vinke? Neem dan een kijkje op zijn website of volg hem op Instagram via @trouwfotosvandaan om op de hoogte te blijven van zijn werk en tips!