Review: Sony G FE 2.8/70-200 GM OSS
Uiterlijk lijkt de telezoom sterk op andere objectieven in de G-serie. Mechanisch is er niets op aan te merken, 11 diafragmalamellen, goede reflectiebescherming, soepel lopende zoom- en scherpstelringen. Qua grootte en gewicht lijkt het sterk op soortgelijke objectieven van Canon en Nikon, qua prijs eveneens. Tot zover niets bijzonders. De opbouw, 6 ED elementen waarvan twee super-ED en drie asferische elementen waarvan een dubbelzijdig en een extreem asferisch, laat zie dat Sony veel moeite gedaan heeft om beeldfouten te corrigeren. In de praktijk blijkt het objectief dan ook heel goed te voldoen. Zonder veel moeite levert het scherpe en contrastrijke beelden, die vooral opvallen door de beeldoverdracht, die zeer natuurlijk is.
Opvallend is dat het bokeh zowel in voor- als in de achtergrond mooi is, al wordt het naarmate de brandpuntsafstand langer wordt, iets minder mooi in de lichten. Het is echter zonder meer mooi te noemen, al heeft het niet een herkenbare handtekening zoals de Nikon 70-200mm f/2.8 of de Sony FE 50mm f1.4 ZA. Dat is echter geen voordeel of nadeel, eerder een kwestie van smaak. Verder blijkt het objectief goed bestand tegen open lichtbronnen in beeld, zoals de afgebeelde foto laat zien. Het heeft een ingebouwde vertekeningscorrectie die Adobe Camera RAW al uit de RAW-bestanden haalt. Schakel je die uit, dan zie je (net als in de zoeker) dat het objectief rond de 200mm last heeft van vrij sterke kussenvormige vertekening. Aangezien die automatisch gecorrigeerd wordt, is dat niet storend.
De scherpstelling werkt vrij snel. Wel is het zo dat het objectief weleens een stuk sneller zou kunnen scherpstellen met toekomstige Sony-modellen, als de ontwikkelingen weer stappen gemaakt hebben.
Lens: Sony G 70-20mm f/2.8
Brandpunt: 133mm
Diafragma: f/2,8
Sluitertijd: 1/40 sec
ISO 1250
Testresultaat
Het centrum van het beeld tot ongeveer de helft van het beeld is al bij volle opening zeer goed. De randen en hoeken moeten vooral bij de kortere brandpuntsafstanden nog gediafragmeerd worden. Positief is, dat bij de langste brandpuntsafstand de hoeken het snelst in vorm komen. In directe vergelijking met de Sony FE 50mm f1.4 ZA is het objectief niet zo’n hoogvlieger, maar dat kan bij een 70-200mm f/2.8 ook nauwelijks. In vergelijking met de concurrentie van Canon en Nikon slaat het objectief echter geen slecht figuur. Chromatische aberratie is heel laag (ook longitudinaal), maar ondanks het gebruik van drie asferische elementen (niet zo gebruikelijk bij een telezoom) zijn er nog wat spoortjes van astigmatisme terug te vinden. Dat kan echter ook aan dit individuele objectief liggen, want ieder objectief uit een serie is anders, ook bij de andere merken.
Conclusie
Deze Sony telezoom ligt op hetzelfde hoge niveau als de concurrentie, wat op zich al een grote prestatie is. Het is ook goed genoeg om het te prefereren boven de objectieven van derde partijen, al moet iedereen die afweging zelf maken, rekening houdend met het budget. Het is vooral een objectief dat zich probleemloos in de dagelijkse reportagepraktijk laat gebruiken.
Beoordeling
Scherpte - 8
Beeldfouten - 9
Autofocus - 8
Behuizing - 9
Prijs/kwaliteit - 8
Specificaties
Adviesprijs: € 3.000,-
Constructie: 18 elementen in 23 groepen
Filtermaat: ø 77mm
Lengte: 200mm
Gewicht: 1480g
Minimale focus afstand: 0,96m
Vatting: Sony E
Info: Sony
Dag
Dag
In het artikel wordt verwezen naar een Zeiss, maar die wordt verder niet benoemd.
Zie onderstaand fragment uit de tekst.
" al heeft het niet een herkenbare handtekening zoals de Nikon 70-200mm f/2.8 of de net genoemde Zeiss."
Het gaat hier over de Sony FE
Het gaat hier over de Sony FE 50mm f1.4 ZA, die ongeveer tegelijkertijd met dit tele-objectief getest is. Hier is de review van dat objectief te vinden: http://www.digifotopro.nl/content/review-sony-fe-50mm-f14-za
Ik zal het in de tekst verduidelijken. Dank voor de tip.