Sanne van Bergenhenegouwen | Boudoirfotografie

Tekst: Nina Oomen | Fotografie: Sanne van Bergenhenegouwen

Als je ziet wat voor prachtige platen Sanne in haar portfolio heeft staan, zou je haast niet verwachten dat ze nooit een opleiding of cursus voor fotografie heeft gevolgd. ‘Ik heb eigenlijk alles in de praktijk moeten leren. Gewoon door te proberen en te zoeken naar oplossingen om tot het resultaat te komen wat je wil hebben. Dit is een methode die ook van tijd tot tijd tot heel veel frustratie kan zorgen.’ vertelt ze. Sanne’s carrière in fotografie begon in 2015, daar ze twee jaar in een commerciële fotostudio-keten werkte. Zelf zegt ze nog steeds geen idee te hebben waarom ze haar daar toen hebben aangenomen, aangezien ze hier niet voor was opgeleid, en omschreef het als ‘een echte vuurdoop'. Toch heeft Sanne er in korte tijd ontzettend veel geleerd, en dan vooral wat ze níet mooi vond. Nadat ze haar baan daar had opgezegd, is ze zich gaan storten op haar eigen werk; het vinden van een eigen stijl en het opbouwen van een portfolio. 

In het begin deed Sanne vooral tfp-shoots met andere creatievelingen. ‘Dat netwerk wat ik toen heb opgebouwd en het werk wat ik toen maakte, heeft enorm bijgedragen aan het feit dat ik nu een herkenbare “look” heb in veel van mijn foto’s. Dat is uiteindelijk waarom mensen bij je boeken; jouw stijl/signatuur/look spreekt ze aan,’ aldus de fotografe. 

Sanne erkent dat haar werk de afgelopen jaren bewuster is geworden, hoewel ze nog steeds het gevoel heeft ‘maar wat te doen’. Om te groeien als fotograaf, benadrukt ze het belang van uitdagingen aangaan, zoals experimenteren met nieuwe belichtingstechnieken en het werk van anderen bestuderen. Ze haalt aan dat het werken met een vertrouwd team helpt om de druk te verminderen en dat mislukte experimenten juist leerzaam zijn. Enkele van haar inspiratiebronnen zijn Erwin Olaf voor zijn verstilde, hyper-gestileerde werk, en de belichtingstechnieken van Lindsay Adler en George Mayer. Ze waardeert ook het surrealisme in het werk van Tim Walker. Een bijzonder betekenisvol moment in Sanne’s carrière was het zien van haar foto op de cover van DIGIFOTO Pro in 2021. ‘Ik was toen op de fotofair om twee dagen lang masterclasses te geven, en ineens zag ik bij de DIGIFOTO stand mijn foto op de omslag staan, dat was surrealistisch, heel bijzonder.’

Toen we Sanne voor de eerste keer spraken, was fotografie een parttime job in haar leven. ‘Ik doe mijn fotografie nog steeds parttime, en dat vind ik voor mezelf ook nog steeds de beste optie. Ik neem een beperkt aantal klussen aan, en heb daarnaast een vast inkomen.’ Sanne werkt sinds kort bij een bibliotheek, en de uren die ze daar werkt zijn heel flexibel. Zelf noemt ze het de perfecte combinatie. ‘De balans is nu zodanig dat ik tijd en geld heb om vrij werk te doen, en daar wordt ik het gelukkigst van. Ik zou niet anders willen!’ Sanne doet fotografie parttime omdat ze anders bang is haar plezier erin te verliezen.

Qua hobby’s is fotografie hetgeen waar Sanne het liefst mee bezig is in haar vrije tijd, maar ze heeft ook een partner en dochtertje van vijf jaar waar ze meer dan graag haar tijd mee doorbrengt. Sanne neemt haar dochtertje al van baby af aan mee naar shoots, en dit heeft ze gelukkig altijd erg leuk gevonden. ‘Ik ben daar enorm blij mee, want zo kan ik beide redelijk combineren. Wel zit ik vaak nog tot laat in de avond te editen, en dat zou ik misschien wat meer moeten doseren. Ik vergeet soms dat ik voor elke shoot nog dagen bezig ben met de nabewerking, dus daar zit altijd heel veel tijd in.’ Sanne is de laatste tijd ook meer bezig met het maken van styling, en probeert daar zoveel mogelijk mee te experimenteren. 

Boudoirfotografie 

Boudoir is eigenlijk vanaf het begin al één van Sanne’s favoriete genres geweest, maar op het moment dat haar portfolio sterker was en ze kon werken met professionele art-nude modellen, heeft het een vlucht genomen. ‘Hoewel ik dol ben op overdaad is er niet veel mooier dan gewoon het menselijk lichaam, en de vormen die je ermee kunt maken. Mensen zijn mooi, en hoe minder aankleding (letterlijk en figuurlijk), hoe beter dat tot zijn recht komt.’ Sanne benadert haar onderwerp altijd op een onbevangen manier. De sfeer tijdens shoots is altijd heel ontspannen, er wordt veel gelachen en iedereen voelt zich veilig. ‘Natuurlijk wil ik dat iedereen blij is met de foto’s, maar het is minstens zo belangrijk dat iedereen een fijne dag heeft gehad. Ik merk ook dat dit de reden is dat mensen bij me terug komen, je bouwt toch een band op, al is het soms maar voor een paar uur.’

Wat Sanne het leukst vindt aan boudoirfotografie is het feit dat ze voor iemand iets kan betekenen. ‘Wanneer iemand bij mij een boudoir shoot boekt, is het vaak om een mijlpaal te vieren, om een heftige periode af te sluiten of puur omdat ze trots zijn op wat ze bereikt hebben. Soms juist ook om onzekerheid te overwinnen! Er is niets mooier dan iemand in al zijn kracht vast te leggen en ze te laten zien hoe mooi ze zijn.’ 

 

Vooroordelen

Omdat Sanne vaak een beetje in de ‘fetish hoek’ zit met haar werk (doordat ze veel elementen gebruikt in de styling die traditioneel geassocieerd worden met kink/fetish), hebben mensen soms hele wilde ideeën bij hoe het er aan toe gaat tijdens een shoot, en wat voor soort mensen het zijn waar ze mee werkt. ‘Er heerst veel vooroordeel rondom seks-werk, terwijl ik de meest uiteenlopende mensen voor mijn lens krijg.’ De meest voorkomende misvattingen over boudoirfotografie is dan ook dat modellen of mensen die een shoot boeken, ijdel zijn en arrogant, terwijl het juist een emotionele en creatieve uitlaatklep is. Het doen van een fotoshoot kan volgens Sanne heel cathartisch zijn. Ze hoopt dan ook een klein beetje van haar bewondering voor het onderwerp over te brengen in de foto’s. ‘Ik wil dat mijn foto’s een sensualiteit uitstralen die vrij is en zonder gêne,’ vertelt ze.

Voor fotografen die zelf ook graag boudoir zouden willen doen, geeft Sanne het volgende advies: ‘Communiceer met je model; zoveel beginnende fotografen staan in zenuwachtig stilzwijgen verstopt achter hun camera, en juist met dit genre is je model potentieel zo kwetsbaar. Wees je bewust van wat je uitstraalt, zorg dat je een veilige sfeer creëert, en wees enthousiast over wat je doet!’

 

Modellen

Hoe Sanne te werk gaat, verschilt per model; met sommigen werkt ze al jaren samen en is een half woord al genoeg. ‘Bij een eerste samenwerking moeten we elkaar altijd wel even leren kennen. We communiceren van tevoren online over wat we willen doen, wat de verwachtingen zijn, en op de dag van de shoot zelf probeer ik iemand zich zoveel mogelijk thuis te laten voelen.’ Dit doet ze door professionaliteit en een informele sfeer te combineren, daar ligt volgens Sanne de sleutel. ‘Ik ben tijdens shoots ook heel vocaal; ik ben oprecht enthousiast, maar ik heb mezelf aangeleerd om dat tijdens het fotograferen ook duidelijk aan mijn modellen te laten merken! Het maakt zo’n wereld van verschil als je aan je model over kunt brengen hoe prachtig je ziet dat ze zijn. En lachen, er wordt altijd heel veel gelachen.’

Sanne heeft haar vaste netwerk van modellen waar ze vrij werk mee doet, maar soms vraagt ze ook iemand voor een specifieke look of concept, omdat ze denkt dat het ze aan zal spreken. Ook komt er soms een model (of make-up artist, of designer) naar haar toe met een plan of concept. Het is echt een samenwerking en uitwisseling van ideeën. Sanne probeert in haar vrije werk zo divers mogelijk te zijn. Het belangrijkste is, volgens haar, om in iedereen te kunnen zien hoe mooi ze zijn, en hoe je dat het beste kunt laten stralen. ‘Ik laat mijn modellen altijd tussendoor de foto’s zien, en als hij of zij zelf ook het gevoel heeft dat ze er mooi op staan, wordt dat alleen maar versterkt! Iedereen is anders, en je moet niet iedereen in dezelfde mal willen proppen van hoe een “mooi” lichaam er uit zou moeten zien. Ik hoop dan ook dat de modellen zich “empowered” voelen, dat ze zich nog sterker en mooier voelen dan wanneer ze binnenkomen. Dat ze een geweldige dag hebben vind ik ook belangrijk. Een foto kan nog zo mooi zijn, als daar een nare herinnering aan vast zit, kijk je er niet graag naar terug.’

 

 

 

Sfeer

Sanne fotografeert vrijwel altijd in haar studio en heel zelden op locatie. Dit hangt af van de praktische overwegingen (sets of styling die niet verplaatst kunnen worden of niet passen in haar studioruimte) of omdat een locatie iets unieks meebrengt. Als de optie er is kiest ze altijd voor studiobelichting. Om de juiste sfeer in de foto’s te creëren zijn ook kleur en textuur heel bepalend en dat gaat tijdens het fotograferen vrij intuïtief. ‘Vaak zetten we verder in op het gevoel dat een set creëert tijdens de shoot zelf, en dat is niet altijd de richting die we van tevoren hadden bedacht. Het is belangrijk om dat los te kunnen laten en mee te kunnen gaan met waar de shoot organisch naar toe wil.’ 

De nabewerking van haar foto’s vindt Sanne heel belangrijk: ‘Een foto is gewoon niet af totdat ik heb kunnen editen. Ik ben wat dat betreft geen purist. De basis moet goed zijn, al is het maar om jezelf uren onnodig en tijdrovend werk te besparen, maar ik geloof echt dat je in de nabewerking alle potentie uit een foto kunt halen.’ 

Publicatie

In het geval van vrij werk of tfp-shoots, worden alle foto’s gemaakt met het uitdrukkelijke doel ze online te delen, maar bij een klant zal ze dat nooit doen zonder expliciete toestemming. ‘Het is ook altijd heel goed om je bewust te zijn van het feit dat veel modellen gebruik maken van een modellen-naam, om privacy redenen, en dus alleen die te gebruiken wanneer je ze ergens tagged in een online post of publicatie.’ In de toekomst lijkt het Sanne geweldig om een mooie koffietafel/fotoboek te publiceren. Ook zou ze graag op het punt willen komen waar ze de (financiële) ruimte heeft om met sets te werken en zo hele werelden te creëren in haar foto’s.

 

 

Dit is een artikel uit DIGIFOTO Pro 5.2023. Lees hem nu digitaal: DIGIFOTO Pro 5.2023