Review: Sigma 35mm f/1.4 DG HSM
Sigma heeft niet simpelweg haar huidige assortiment onderverdeeld in drie lijnen, alleen nieuwe objectieven vallen binnen de nieuwe categorieën. Je kunt de objectieven herkennen aan een zilverkleurige stip met daarin de letter 'A', 'S' of 'C'. Wat daarnaast opvalt is dat de behuizing qua afwerking en materiaalgebruik breekt met eerdere producten van Sigma en daar kunnen we enkel positief over zijn.
De 35mm f/1.4 is een van de eerste objectieven die mag profiteren van deze nieuwe 'look'. Niet zonder resultaat want het is met afstand het best afgewerkte objectief van Sigma dat we ooit in onze handen hebben gehad. De Japanners hebben de behuizing opgetrokken uit metaal en hoogwaardige kunststoffen en daardoor doet de 35mm qua afwerking zeker niet onder voor de 35mm f/1.4's van Canon en Nikon.
Zonder twijfel het fraaist afgewerkte Sigma-objectief dat we in onze handen hebben gehad.
Een minpuntje: het objectief is niet volledig 'weather sealed' en dat is jammer. De enige andere aanmerking op de behuizing is het kunststof filterdraad, deze zien we liever uitgevoerd in metaal. Qua gewicht en formaat is de Sigma goed vergelijkbaar met de tegenhangers van Canon en Nikon. Enkel de Sony 35mm f/1.4 G is een stukje kleiner en lichter.
De scherpstelring draait uiterst soepel, bijna als van een objectief zonder autofocus en dat is een groot compliment. Je kunt de scherpstelling altijd handmatig aanpassen, ook als de autofocus is ingeschakeld. Verder zien we een duidelijke afstandschaal, een pre voor bijvoorbeeld straatfotografie. Voor de scherpstelling maakt Sigma gebruik van een nieuw type scherpstelmotor die zijn werk vlug en in uiterste stilte doet. De scherpstelring draait niet mee tijdens het scherpstellen en ook de andere zichtbare onderdelen van het objectief bewegen niet mee.
De vatting is volgens Sigma gemaakt van een speciaal behandelde soort messing, wat extra duurzaam zou moeten zijn. We kunnen dit natuurlijk niet nagaan, maar de indruk die de behuizing achterlaat is zonder meer positief.
Optische prestaties
Sigma heeft op het gebied van bouwkwaliteit dus aansluiting gevonden bij Canon en Nikon, maar belangrijker zijn de optische prestaties van de 35mm. Gelukkig stelt Sigma ons niet teleur. De scherpte op f/1.4 is goed in het midden van het beeld, zeker als je in de nabewerking wat subtiele verscherping toepast. Richting de uiterste hoeken neemt de scherpte iets af, maar zelfs de uiterste hoeken blijven ruim voldoende scherp.
Deze foto werd genomen op f/1.4. De goede scherpte in de onderhoek (100 procent uitsnede) is absoluut indrukwekkend en uniek voor een 35mm f/1.4.
Vergelijken we die prestaties met bijvoorbeeld de veel duurdere Nikon 35mm f/1.4, dan zijn die resultaten zelfs ronduit indrukwekkend. Het diafragma een stop afknijpen naar f/2 zorgt voor nog betere resultaten, de scherpte in het midden is dan al vrijwel maximaal. De scherpte in de uiterste hoeken neemt ook na f/2 nog wat verder toe, tot f/5.6 om precies te zijn. Zo scherp als het midden worden de hoeken overigens nooit, maar wel scherp genoeg om als ' zeer goed' beoordeeld te worden.
Vanaf f/11 neemt de kwaliteit af door diffractie, al zul je dit in de praktijk niet snel merken. Zelfs op de uiterste stand van f/16 is de scherpte nog steeds erg goed. Op het gebied van scherpte is Sigma de concurrenten simpelweg de baas.
Een aantal testfoto's die je kunt downloaden in origineel formaat. De foto's zijn onbewerkt, op een enkele foto na. Dit staat in zo'n geval nadrukkelijk bij de foto's vermeld. In dat geval zijn er enkele eenvoudige correcties gedaan (belichting, contrast, saturatie) zoals je deze in de praktijk ook zou doen.
Vignettering
Is er dan eigenlijk niets op de Sigma aan te merken? Jawel, maar heel ernstig is het allemaal niet. Net als bij andere lichtsterke (groothoek)objectieven is vignettering zichtbaar. Op f/1.4 zijn de uiterste hoeken zo'n drie stops donkerder dan het midden. Op f/2.0 is vignettering nog steeds zichtbaar, al is de hoeveelheid al flink afgenomen. Vanaf f/2.8 zal de vignettering in de praktijk nog amper opvallen. Sowieso is het de vraag of je vignettering storend vindt, het kan soms ook bijdragen aan de foto. Chromatische aberraties zijn niet volledig afwezig, al hebben we er maar weinig last van. De enkele randjes die aan de randen van je beeld ontstaan zijn in de nabewerking eenvoudig te verwijderen. Aberraties in de onscherpe delen van je foto's, die veel lastiger te verwijderen is, treedt vrijwel niet op.
Op zo'n lege testfoto is de vignettering bij f/1.4 en in mindere mate bij f/2 duidelijk zichtbaar. Ook in de praktijk valt het op, maar niet zo sterk als in dit voorbeeld. Het kan zelfs bijdragen aan de foto, zoals bij de watertoren hierboven.
Bokeh en vervormingen
Dankzij het grote maximale diafragma van f/1.4 is spelen met een kleine scherptediepte kinderspel. Vergelijken we de kwaliteit van de bokeh met die van de Canon 35mm f/1.4L, dan oogt de onscherpte van de Sigma net iets minder zacht dan die van de Canon. Onprettig oogt de onscherpte echter allerminst. Door de relatief korte minimale scherpstelafstand is het maken van close-up's eveneens eenvoudig, de scherptediepte is dan zeer gering wat fraaie resultaten kan geven. Let wel goed op je achtergrond, met 35mm pak je nu eenmaal wat meer achtergrond mee dan met een standaard- of licht tele-objectief.
Op de minimale scherpstelafstand is de scherptediepte op f/1.4 zeer klein. Aantrekkelijke close-up's maken is daardoor betrekkelijk eenvoudig.
Een zonnekap wordt standaard meegeleverd en dat blijkt geen overbodige luxe, de zon of een felle lamp zorgt al snel voor een flinke hoeveelheid flare. Distorsie is daarentegen zeer beperkt aanwezig, slechts een zeer lichte kussenvormige vervorming is zichtbaar. Deze is uniform en kan daardoor eenvoudig worden weggewerkt.
Conclusie
Een perfecte 35mm f/1.4 maken is zo goed als onmogelijk, dat hebben Canon, Nikon en Samyang wel duidelijk gemaakt. Sigma heeft dan ook aardig wat hooi op de vork genomen, maar slaagt met vlag en wimpel. De scherpte is ronduit indrukwekkend en ook over de behuizing zijn we erg te spreken. Op het gebied van vignettering is er wel wat aan te merken op de Sigma en ook missen we een weersbestendige behuizing. Met een adviesprijs van 950 euro is de Sigma echter een stuk voordeliger dan de tegenhangers van de grote cameramerken. Zet je dit af tegen de optische prestaties, dan is de Sigma zonder meer een zeer goede aanbieding. Onder de streep is het de beste 35mm f/1.4 en ook nog eens de goedkoopste met autofocus en diafragmaregeling.
Beoordeling
- Scherpte: 4,5/5
- Vervormingen: 3,5/5
- Autofocus: 4/5
- Behuizing: 4,5/5
- Prijs/Kwaliteit: 4,5/5
Specificaties
- Adviesprijs: € 950,-
- Max. diafragma: f/1.4
- Min. diafragma: f/16
- Filtermaat: 67mm
- Min. focusafstand: 30 cm
- Afmetingen: 94 x 77 mm
- Gewicht: 665 gram
- Opbouw: 13 elementen in 12 groepen
- Accessoires: Lensdoppen, zonnekap, pouch
- Verkrijgbaar voor: Canon EF, Nikon F, Pentax K, Sigma en Sony A.
Wat ik nog mis in de test is
Wat ik nog mis in de test is de autofocus betrouwbaarheid, dat is altijd een hekel punt bij Sigma.
Verder mooie review, Sigma is goed bezig.
Op de vraag over de
Op de vraag over de betrouwbaarheid van de AF:
Ik heb de 35, 50 en 85 1.4's van Sigma allemaal. De 50 1.4 is precies zoals jij het omschrijft, niet altijd even precies qua AF. De lens zelf is scherp, maar soms gewoon verkeerd gefocust. En dat is inderdaad waar Sigma vaak mee kampt.
De 35 en 85 1.4's daarentegen hebben dat beiden geheel niet, elk schot is scherp en precies daar waar ik gefocust heb. Ze doen qua AF niet onder voor de 70-200 2.8 IS en 24-70 die ik heb.
Duidelijk een ander focus mechanisme dan de 50 1.4 van Sigma.
Yup, de 50 1.4 van Sigma heb
Yup, de 50 1.4 van Sigma heb ik ook gehad, en na calibratie was de focus nog steeds inconsequent.
Maar ik heb ook een oude 24 2.8 (super-wide) en 50 2.8 macro van Sigma. Dat zijn prima beestjes, wel met oude focusmotoren.
Focus van de 35mm is
Focus van de 35mm is geenszins te vergelijken met de 50mm 1.4. De 50mm is niet erg sterk op dat gebied maar de 35mm daarentegen super.
Ik heb deze lens enkele weken
Ik heb deze lens enkele weken geleden aangeschaft,en de resultaten zijn gewoon verbluffend,er is geen onderscheid meer tusen canon,zeer sterke lichtinval en haarscherpe beelden,een lens die zowel geschikt is voor portret,close up,landschapsfotografie en nachtfotografie.
Een fantastische lens! Zeer
Een fantastische lens! Zeer tevreden over! Onderstaande serie is geschoten met de 35mm Art. (muv het portret; dat is geschoten met 85mm/1.8 van Canon)
http://www.pimgeerts.nl/zoe-huizing-danser/
De focus van de bloem is
De focus van de bloem is verkeerd (als er al focus is), evenals de belichting. Onbegrijpelijk dat je deze foto bij zo'n artikel durft te plaatsen, in hoeverre kun je zo'n review dan serieus nemen? Portretten nemen met een diafragma van 1.4, dat doe je eigenlijk niet en is ook niet eenvoudig. Door de kleine scherptediepte kan een neus dan scherp zijn en een oog wazig. Is dit artikel wel door een fotograaf geschreven?
Het is maar wat je met het
Het is maar wat je met het portret wil bereiken. Fotograferen is tenslotte subjectief.