PANASONIC 42,5MM F/1.7 POWER OIS review

30 december, 2015 - 11:30

Door: Mark Moed 3054

In 2014 bracht Panasonic in samenwerking met Leica de Nocticron 42,5mm f/1.2 op de markt. Een imposant portretobjectief met uitstekende beeldkwaliteit. Het objectief is echter behoorlijk fors en heeft ook een stevig prijskaartje. De nieuwe 42,5mm f/1.7 is minder lichtsterk, maar véél kleiner, lichter en goedkoper. Is het een waardig alternatief voor zijn grotere broer?

Met een lengte van zo'n vijf centimeter en gewicht van 130 gram is de 42,5mm f/1.7 een onopvallende verschijning. Het objectief is zo licht dat je nauwelijks merkt dat je het in je tas hebt zitten. Een behoorlijk verschil met de Leica Nocticron 42,5mm f/1.2, die 425 gram weegt. Dankzij het compacte formaat is het een perfecte metgezel voor de kleinere micro four thirds-camera's uit de Panasonic GM-, GF- en GX-serie.

De metalen behuizing voelt degelijk aan en is strak afgewerkt met matzwarte lak. Er zijn geen schakelaars aanwezig, de instellingen voor beeldstabilisatie en handmatige focus bedien je via de camera. De scherpstelring neemt bijna de helft van de behuizing in beslag en laat zich zeer soepel verstellen. Handmatige focus werkt elektronisch, volgens het 'fly-by-wire' principe. Hoe sneller je aan de ring draait, hoe groter de focusafstand die je overbrugt. Zodoende kun je zeer nauwkeurig scherpstellen door langzaam aan de gedempte ring te draaien.

Net als de veel duurdere Nocticron, is de 42,5mm f/1.7 uitgerust met Power OISbeeldstabilisatie. In de praktijk leverde dat ons een winst van zo'n drie stops op. Met een sluitertijd van 1/13e seconde kregen we nog vrijwel altijd een haarscherp resultaat. Bij portretfotografie zie je dan al snel beweging van het model in je foto's, maar voor statische onderwerpen is het een prettige toevoeging. Ook voor fanatieke filmmakers is de beeldstabilisatie erg welkom.

Optische prestaties

Over de scherpte kunnen we kort zijn: die is uitstekend. Vanaf de maximale diafragmaopening van f/1.7 is de 42,5mm haarscherp in het midden van het beeld. Op f/2 neemt de scherpte nog iets toe, maar het verschil is in de praktijk nauwelijks zichtbaar. Tot en met f/5.6 is de scherpte optimaal. Bij kleinere diafragma's neemt de scherpte wat af als gevolg van diffractie. Ook de hoekscherpte is indrukwekkend. Hoewel de hoeken op f/1.7 iets minder scherp zijn als het midden van het beeld, zijn de resultaten erg goed. Vanaf f/2.8 is de scherpte vrijwelegaal over het hele beeldoppervlak.

Het kleine objectiefje doet wat scherpte betreft eigenlijk niet onder voor de veel duurdere Leica Nocticron en dat is een indrukwekkende prestatie. Bij een portretobjectief is de weergave van onscherpte op zijn minst net zo belangrijk als de scherpte. Het diafragma van de 42,5mm f/1.7 bestaat uit zeven afgeronde lamellen. Dankzij de minimale scherpstelafstand van 31 centimeter kun je dicht op je onderwerp komen. Dat levert een erg kleine scherptediepte en fraaie 'bokeh' op. Natuurlijk doet de duurdere f/1.2-variant het nog beter op dit vlak dankzij het grotere diafragma, maar de 42,5mm f/1.7 stelt niet teleur.

Op f/1.7 worden hooglichten mooi rond weergegeven dankzij de afgeronde lamellen. Bij kleinere diafragma's zoals f/4 zie je in felle lichtpunten in de achtergrondonscherpte de vorm van de diafragmabladen terug. Lensfouten weet Panasonic goed buiten de deur te houden. Op f/1.7 is wel duidelijk vignettering zichtbaar, maar storend is dat in de meeste gevallen niet. Bij portretfotografie geefthet vaak zelfs een mooi effect, omdat de aandacht meer naar het midden van het beeld getrokken wordt. Vanaf f/2.8 is de helderheid vrijwel egaal. In scherpe delen van het beeld zijn geen chromatische aberraties waar te nemen. De kleurverschuivingen treden soms wel op bij hoge contrasten in de onscherpte, als je met grote diafragma's fotografeert. Ook kan er bij fel tegenlicht 'flare' ontstaan. Panasonic levert echter een zonnekapje mee, wat dit goed tegengaat.

OLYMPUS 45MM F/1.8
Panasonic's 42,5mm f/1.7 is niet het eerste compacte portretobjectief voor micro four thirds-camera's. Olympus heeft al een aantal jaar de eveneens piepkleine 45mm f/1.8 en goedkope (ca. 279 euro) in het assortiment. Dat objectief heeft echter geen beeldstabilisatie. Panasonic's nieuwe 42,5mm is daarmee een betere keus voor bezitters van een Panasonic-camera, gezien deze (op de GX7 na) niet over een gestabiliseerde sensor beschikken. Ook is de metalen behuizing van het Panasonic-alternatief een pluspunt.

Conclusie

De piepkleine Panasonic 42,5mm f/1.7 heeft veel in zijn mars. Vanaf de maximale diafragmaopening is de middenscherpte uitstekend en zelfs in de uiterste hoeken zijn de prestaties erg goed. Lensfouten worden bovendien erg goed binnen de perken gehouden. De OIS-beeldstabilisatie zorgt in de praktijk voor zo'n drie stops winst en maakt het objectief ook interessant voor filmmakers die met Panasonic werken. Ook over de constructie zijn we enthousiast: de metalen behuizing is degelijk en strak afgewerkt. Dankzij het zeer compacte formaat is de 42,5mm f/1.7 een ideale metgezel voor de kleinere micro four thirds-camera's.