Video normen: PAL vs NTSC

Video normen: PAL vs NTSC

Amy Schutte 4802

Als je weleens video geïmporteerd hebt en je kijkt door de settings, ben je vast weleens de afkortingen PAL en NTSC tegen gekomen. Dit zijn verschillende video normen.

Wat zijn video normen

Een norm is een formele specificatie, ook wel standaard genoemd. Ze werden vooral gebruikt voor analoge tv formaten.In Europa en Australië en sommige Aziatische landen wordt gebruik gemaakt van de PAL-norm (Phase Alternating Line). In Amerika maken ze gebruik van de NTSC-norm (National Television Standards Committee).

Vroeger waren ze niet uitwisselbaar en gaf het grote problemen als je een video in een formaat in NTSC. Of als je in Amerika een camera had gekocht die geen PAL opnam. PAL is in 1967 voor het eerst op de markt gebracht en is in Duitsland ontwikkeld. NTSC werd in 1954 geïntroduceerd en is dus ouder. Het was zeer geavanceerd voor zijn tijd.

Beeldlijnen

De kwaliteit van PAL ten opzichte van NTSC is iets hoger. Bij PAL worden namelijk 720 horizontale lijnen uitgezonden in plaats van 482 lijnen bij NTSC. Met meer beeldlijnen krijg je meer video-informatie op het scherm. PAL heeft dus een betere beeldkwaliteit ten opzichte van NTSC. Vroeger, wanneer NTSC videoband werd omgezet naar PAL, zag je vaak zwarte balken om het gebrek aan beeldlijnen te compenseren. Tegenwoordig zijn de formaten volledig uitwisselbaar en kunnen montageprogramma’s beide verwerken. Veel telefoons nemen bijvoorbeeld standaard in NTSC formaat op.

Framerate

Het verschil in framerate hangt samen met de verschillen in frequentie van het de stroomvoorziening. In Amerika is 60 Hz gebruikelijk, terwijl wij in Europe 50 Hz hebben. Het aantal Hertz  geeft aan hoe vaak het beeld op je tv per seconde vernieuwd wordt.  De toegevoegde waarde van een hoger aantal beelden per seconde is dat het beeld (in de meeste gevallen) vloeiender ogend loopt en dus voor sommige kijkers (het is een kwestie van smaak) comfortabeler te bekijken is. Daarbij zorgt een hogere refresh rate er vaak voor dat motion-blur (het uitsmeren van beelden en details bij bewegingen) gedeeltelijk opgevangen wordt. Voor een analoge tv was het eenvoudiger om beelden te tonen met een frequentie die gerelateerd is aan de frequentie van de stroom, zodat er geen frequentie-transformatie nodig is. Tegenwoordig ondersteunen vrijwel alle moderne TV's en monitoren een verversingsfrequentie van in elk 50 of 100 Hz. Er zijn schermen op de markt die zelfs tot 1200 Hz gaan. (Wat niet perse betekent dat ze beter zijn, want het binnenkomend signaal is vaak maar 50 hz). Het verschil in framerate is echter wat PAL en NTSC nog steeds relevant maakt, ook in deze tijd van digitale (HD) tv. Dat verschil is er namelijk nog steeds.

Welke kies ik (als ik een keuze heb)

Het maakt eigenlijk niet heel veel meer uit welke beeld norm je kiest. PAL is 50 fields/25 frames per seconde en NTSC 60 fields/30 frames ps. Monitoren en televisies kunnen beide echter probleemloos afspelen, dus je hoeft geen problemen te verwachten. Ga je  de verschillende normen door elkaar heen gebruiken in de montage? Dan kun je ervoor kiezen om ze eerst om te zetten (bijvoorbeeld met Mpeg Streamclip) zodat al het materiaal dezelfde framerate heeft. Zo weet je van tevoren precies hoe je project eruit komt te zien en werkt je montageprogramma waarschijnlijk vloeiender.

afbeelding van Amy Schutte

Amy Schutte | Redacteur

Bekijk alle artikelen van Amy

afbeelding van Matt H. Imaging

PAL heeft geen 720 beeldlijnen, maar slechts 625. Daarvan worden er 49 niet gebruikt voor videoinformatie, zodat de verticale resolutie 567 lijnen bedraagt.

Het getal 720 is het aantal beeldpunten per beeldlijn. De netto resolutie van PAL is dan ook 720x576 pixels.

afbeelding van mgomes

Frankrijk had een eigen PAL formaat vroeger, als je een video band kocht in frankrijk, kon je hem wel gewoon kijken thuis. Alleen was hij dan wel in het zwart wit en niet in kleur.