Review: Leica M10
Fotograferen met een Leica is iets bijzonders. Niet alleen is een Leica een redelijk zeldzame camera, ook het idee en het gevoel dat je met een exclusief stuk techniek en historie op pad bent geven je onbewust toch een bijzonder gevoel. Grappig om te zien is dat andere mensen, ook de niet-Leica-kenners, zien dat je met een bijzondere camera rondloopt en dat draagt natuurlijk onbewust ook bij aan het gevoel iets exclusiefs in handen te hebben. Kortom: de Leica M10 geeft je dag gewoon een beetje extra glans.
Maat
Eén van de grote verschillen tegenover de eerdere digitale Leica’s is de maatvoering van de M10. Zowel de M8, M9 als de M (Typ 240) waren allemaal een stuk dikker dan deze M10 en de afslankkuur heeft de Leica goed gedaan. De dimensies zijn nu exact gelijk aan de analoge M7 die Leica ook in het programma heeft en veel gebruikers ervaren dit als een groot pluspunt. Door de geringere dikte ligt de camera fijner in de hand en is het eenvoudiger om er ook met één hand mee te fotograferen.
Als je met de M10 op pad bent geeft de camera je een speciaal gevoel. Dat is niet gek, want de camera is ook bijzonder. Zo wordt hij grotendeels met de hand in elkaar gezet door super secure en gekwalificeerde medewerkers in Duitsland.
Ook het fotograferen zelf is bijzonder, maar dan vooral voor mensen die normaal gesproken met een reflexcamera op pad gaan. De Leica M10 is een meetzoeker en daarmee fotografeer je op een heel andere manier. Scherpstellen gaat bijvoorbeeld niet automatisch, maar moet gebeuren door je eigen zoekerbeeld én het meetzoekerbeeld precies gelijk uit te lijnen. Dit vergt wat oefening, maar dat is de camera natuurlijk niet aan te rekenen. Een geoefend meetzoekerfotograaf kan met dit systeem snel en accuraat scherpstellen. Als je deze Leica langer gebruikt leer je blind scherpstellen, zeker als je de afstandsschaal op het objectief gebruikt. Het is dan net als met autorijden, je handen, ogen en gedachten werken daarbij ook schijnbaar moeiteloos samen. Na een week fotograferen met een Leica weet je precies waar de scherpte van het objectief ligt bij een bepaalde stand van de scherpstelring en een bijbehorend diafragma. Zo kun je bijvoorbeeld op straat volledig vertrouwen op je camera en fotograferen aan de hand van de afstandsschaal.
Een bijbehorend extra voordeel van deze manier van fotograferen is dat je heel duidelijk kunt zien hoe scherpte precies werkt. Scherpte bevindt zich als een verticaal ‘vlak’ in je beeld en de diepte van dat vlak verschilt afhankelijk van het gekozen diafragma. De Leica laat je op een andere manier denken over fotografie, en dat is verrassend en welkom.
Het grootste voordeel van een meetzoekercamera is het feit dat je altijd met één oog de omgeving kunt zien tijdens het fotograferen. Fotografeer je met een spiegelreflexcamera, dan ben je helemaal ‘afgesloten’ van je omgeving en is je zoekerbeeld het enige zicht op de buitenwereld. Bij een Leica is dat anders, want doordat de zoeker geheel links op de camera zit kun je tijdens het fotograferen gewoon langs je camera kijken. Dat is een groot voordeel omdat je daardoor beter kunt anticiperen op wat er in je beeld kan gaan gebeuren. Als je veel op straat fotografeert kan het heel handig zijn om te kunnen zien of er toevallig een fotogeniek persoon je beeld in dreigt te lopen die je compositie compleet kan maken.
Ook bij het maken van een portret kun je gebruikmaken van het feit dat je langs je camera kunt kijken. Op die manier kun je zelfs tijdens het fotograferen contact houden met je onderwerp én de foto’s zo extra sprekend maken.
Meetzoeker – de techniek
De meetzoeker is een combinatie van een gewone optische zoeker en een afstandsmeter. De optische zoeker bestaat uit twee glaasjes waar je doorheen kijkt en die ongeveer het beeld aangeven dat je maakt. De afstandsmeter werkt ook met twee glaasjes, maar dan met daarin een draaiend prisma, dat een tweede beeld projecteerde. Zie je door de meetzoeker iets dubbel, dan is dat het gevolg van een foutieve scherpstelling. De scherpstelring van het objectief en het draaiende prisma in de zoeker zijn dus gekoppeld.
Sensor
Een meetzoeker heeft dus diverse voordelen ten opzichte van een spiegelreflexcamera. Laten we eens kijken naar wat de M10 allemaal te bieden heeft en wat er veranderd is ten opzichte van voorgaande digitale M’s. Allereerst is het goed om te weten dat de 24 megapixelsensor in de M10 35.8 x 23.9 mm groot is en dus fullframe is. Deze sensor levert een gelijk aantal megapixels als in de M (Typ 240), maar is nieuw ontwikkeld met het oog op een beter dynamisch bereik. Daarnaast is het ISO-bereik opgeschroefd, met de M10 kun je gaan tot 50000. Voorheen was ISO 6400 het maximum. De ISO-waarden kun je nu ook via een knop bovenop de camera selecteren, wat een handige toevoeging is. Om ervoor te zorgen dat de ISO-waarden niet per ongeluk verzet kunnen worden moet je die knop wel eerst ontgrendelen door hem naar boven te schuiven als je een andere waarde wilt kiezen. Dit gaat niet bijzonder gemakkelijk, maar aan de andere kant was dat natuurlijk ook juist de bedoeling. Per ongeluk met een te hoge ISO-waarde fotograferen wil je als fotograaf natuurlijk graag voorkomen. Uiteraard is er ook een auto-ISO-stand. De M10 maakt verder gebruik van een nieuwe processor, de Maestro II, met meer rekenkracht en snelheid.
Een ander belangrijk onderdeel van de camera heeft ook een update gehad: de zoeker. De zoeker van de M10 is dertig procent groter dan voorheen en ook de vergroting heeft met 0,73x een upgrade gekregen, die was namelijk 0,68x in de M (Typ 240). Deze veranderingen zorgen er trouwens ook voor dat fotografen met een bril nu beter en fijner door de zoeker kunnen kijken.
Accu
Ook is er een andere batterij, want door de afgenomen maten van de M10 was er geen plek voor de (grotere) accu uit de M (Typ 240). Dit klinkt niet als een verbetering, maar tijdens onze test blijkt dat de M10 erg zuinig met energie omgaat en dat de accu dus helemaal niet zo vaak opgeladen hoeft te worden. Handig is overigens dat er op de lader twee lampjes zitten, ééntje voor het moment dat de accu vol is en één voor een signaal bij 80 procent lading. Een handige indicatie als de tijd je op de hielen zit. Eén van de voordelen van een meetzoeker waar we het nog niet over hebben gehad heeft ook met de accu te maken. Er is geen autofocus, dus voor het scherpstellen zijn geen motoren nodig. Daarnaast kun je ook scherpstellen als de camera uit staat, wat heel handig kan zijn als je nog maar weinig energie over hebt. Je stelt scherp en vervolgens zet je de camera daarna pas aan en maak je de foto.
Leica is een bedrijf dat continue in beweging is, dat blijkt wel uit een aantal veranderingen bij de M10. Zo heet de camera M10 en is die naam weer in lijn met de eerdere M8 en M9. Een aantal jaren terug vond Leica dat iedere M gewoon M moest heten, maar dan met een type-toevoeging erbij. Als in M (Typ 240) en M (Typ 262). De M10 is de opvolger van de M (Typ 240) en maakt dus qua naamvoering een switch terug naar het oude systeem. Een zelfde beweging zie je terug als het gaat om de video-mogelijkheden. Met de M (Typ 240) kon je filmen, maar Leica heeft die mogelijkheid er bij de M10 uitgehaald. Wij vinden dat overigens geen enkel probleem, want voor de Leica-fotograaf die graag wil filmen is er altijd nog de Leica SL.
Zoeker
Eén van de kenmerken van een meetzoeker is het feit dat je als je door de zoeker kijkt een groter beeld te zien krijgt dan er in werkelijkheid opgenomen wordt. Zo zie je bijvoorbeeld ook een deel van het objectief als je door de zoeker kijkt. Dat is even wennen, maar niet hinderlijk. Om ervoor te zorgen dat het objectief zo min mogelijk je zicht belemmert heeft Leica een gat gemaakt in de zonnekap, zodat je daar gewoon doorheen kunt kijken. Een grappig én praktisch detail.
Even terug naar het zoekerbeeld: daarin zie je dus meer dan in de uiteindelijke foto. Dat is een kwestie van wennen. Onze Leica M10 is uitgerust met een 35mm-objectief en met die brandpuntsafstand is er geen enorm groot verschil tussen wat je ziet en wat je uiteindelijk op de foto zet. Uiteraard is dat een ander verhaal bij andere (langere) brandpuntsafstanden. Leica helpt je graag bij het bepalen van wat wel en wat niet in je beeld komt en daarom zit er een handig hendeltje aan de voorzijde van de camera waarmee je snel verschillende kaders in je zoekerbeeld kunt laten verschijnen, zodat je exacter kunt bepalen hoe je compositie wordt.
Modern
De Leica M10 heeft een heel klassiek design, gebaseerd op alle andere Leica M’s die in de loop der jaren zijn verschenen. Desondanks is het absoluut geen ouderwetse camera aan de binnenzijde en heeft de M10 bijvoorbeeld live-view en kun je door middel van focus peaking zien waar het beeld precies scherp is als je via live-view fotografeert.
Dat maakt dat de Leica M10 een aantal verschillende gezichten heeft. Je kunt hem bijna als een analoge camera gebruiken door alles via de instelwieltjes te regelen, maar ook kun je kiezen voor een andere aanpak en via live-view fotograferen. Deze twee gezichten maken het mogelijk om voor ieder moment of iedere situatie de juiste methode te selecteren. Ben je op straat aan het fotograferen, dan kies je voor de klassieke methode, maar maak je een studioportret kan dat prima met live-view om de scherpte heel precies te kunnen controleren. De toevoeging van live-view in de digitale Leica’s, de M (Typ 240) had het ook al, is een belangrijke stap, want het maakt de camera’s gewoonweg een stuk bruikbaarder in de praktijk.
Focus peaking is heel handig, zeker als je met bewegende onderwerpen te maken hebt en een groot diafragma gebruikt. Je kunt je voorstellen dat scherpstellen van een klassieke meetzoeker bij f/2 een uitdaging is als je onderwerp maar enigszins beweegt. Laat staan bij f/1.4 of zelfs bij f/0.95, want Leica biedt een objectief aan met deze ultralichtsterkte: de Noctilux-M 50 mm F0.95 Asph. Een geoefend meetzoekergebruiker zal dit ongetwijfeld wel voor elkaar krijgen, maar met de toevoeging van focus peaking stelt iedere fotograaf een stuk trefzekerder scherp bij beweging of bij een groot diafragma.
Beeldkwaliteit en dynamiek
Tekst: Dré de Man
Tijdens onze test deed de M10 het in de schaduwdynamiek bijna een stop beter dan een Nikon D800E, en daarmee scoort de camera werkelijk uitstekend. Iets soortgelijks geldt voor de hoge ISO-waarden.
De dynamiek in de lichten is dan weer een stop minder dan bij de D800E. De sensor is duidelijk afgestemd op het gebruik in reportagesituaties en dat is voor de M10 een uitstekende keuze. Bij landschapsopnamen en dergelijke moet je dus wel oppassen met lichte partijen en de hogelichtenwaarschuwing in de gaten houden. Opvallend is dat met name wolken er zonder verdere aanpassingen er bijzonder mooi uitkomen. Dat komt ook omdat de belichtingsmeting goed is afgestemd op het karakter van de sensor.
Kortom: een uitstekende sensor, die qua karakter goed pas bij de camera.
Wel belangrijk: Adobe RAW opent de RAW’s met het Adobe standaardprofiel. Leica heeft echter zelf een profiel voor deze camera ontwikkeld en de kleuren zijn veel beter, al blijft dat een kwestie van smaak. Advies: Bij Lightroom en Photoshop één keer de standaardinstellingen voor deze camera te wijzigen, zodat vanaf dat moment steeds het Leica-profiel gebruikt wordt.
Conclusie
Leica heeft bij de ontwikkeling van de M10 goed geluisterd naar de wensen van hun klanten, want de M10 is op verschillende punten de ideale M. Zo zijn de maten aangepast en ‘voelt’ de M10 als een klassieke Leica en is er een aantal handige bedieningselementen toegevoegd. Verder heeft Leica de zaken die goed waren uit de M (Typ 240) meegenomen naar deze M10 en andere functies (zoals de videofunctie) weggelaten. De M10 voelt daardoor als de ultieme digitale M met desgewenst een klassiek of een ultramodern karakter. Maar hoe je hem ook gebruikt, het speciale Leica-gevoel is altijd aanwezig.
Specificaties
Adviesprijs: € 6975,-
Resolutie: 24 megapixel
Beeldsensor: CMOS
Scherpstelling: Handmatig
Afmetingen: 139mm (B) 38,5mm (D) 80mm (H)
Gewicht: 660 gram
Filmfunctie: nee
Info: leica-camera.com / transcontinenta.nl
Beoordeling
Beeldkwaliteit: 9
Bediening: 9
Snelheid: 8
Behuizing: 9
Prijs / Kwaliteit: 8