Review Fujifilm Fujinon XF500mmF5.6 R LM OIS WR.

26 maart, 2025 - 14:00

Door: Redactie DIGIFOTO Pro 213

Onlangs hebben we de Fujinon 500mm f/5.6 voor de GFX-reeks getest. Een 500mm f/5.6 is natuurlijk ook heel handig voor APS-C. Nu presenteert Fujfilm dan ook een 500m f/5.6 voor de X-serie: de Fujinon XF500mmF5.6 R LM OIS WR.

Dit artikel is geschreven door Dré de Man en gepubliceerd in DIGIFOTO Pro 5.2024

Fotografie: Dré de Man

Om alle spanning meteen weg te nemen: de 500mm lijkt niet alleen op het objectief voor de GFX-reeks, hij is op de vatting na vrijwel identiek, zo deelde Fujfilm op navraag mee. Het is nog € 600,- goedkoper ook, al zal dat eerder met de te verwachten grotere omzet van het XF-objectief van doen hebben. Het idee om een objectief voor middenformaat op een APS-camera te gebruiken lijkt misschien vreemd, maar technisch gezien is het nogal voor de hand liggend. Teleobjectieven zou je kunnen zien als standaardobjectieven voor een héél grote camera, in dit geval voor een camera met een beeldformaat van 24 bij 36 cm, simpelweg 10 x fullframe. Ze zijn dan qua ontwerp wel aangepast aan de eisen van het kleinere formaat maar de beeldcirkel blijft groot. Het is daarom optisch heel eenvoudig om zo’n objectief niet alleen voor APS-C maar ook voor middenformaat te gebruiken.

Toch hebben we hem getest, want de eisen die je aan een objectief voor APS-C stelt, zijn verschillend. Puur in termen van scheidend vermogen en contrast is het verschil niet heel groot: wanneer je voor GFX uitgaat van 100 megapixels en voor APS-C van 40 (Fujifilm T9), dan stelt de T9 20% hogere eisen aan scherpte en contrast. Maar dan zijn er ook nog verschillen in sensor-techniek (X-trans vs. Bayer). Afgezien daarvan zijn er verschillen met betrekking tot de hanteerbaarheid, de stabilisatie en de scherpstelling. Kortom: het is toch wel zinvol om het objectief te testen.

Gelukkig stelde Fujfilm het ter beschikking in combinatie met een Fujifilm X-H2, een 50 megapixel APS-C-camera met X-trans sensor. In combinatie met deze camera (en de andere X-camera’s) is het een 762mm-equivalent. Dat is een prima brandpuntsafstand voor natuurfotografie. Voor de gevallen waarin zelfs dat niet genoeg is, kan het nog gecombineerd worden met de teleconverter XF1.4X TC WR, dan wordt het dus een afgerond een 1000 mm f/8. De lichtsterkte van f/5,6 is ook heel behoorlijk voor deze brandpuntsafstand. Vergeleken met fullframe moet je dan weer ongeveer een stop aftrekken bij hogere ISO-waarden, maar het blijven indrukwekkende specificaties.

Camera: Fujifilm XH-2 Objectief: Fujinon XF500mmF5.6 R LM OIS WR Sluitertijd 1/200 s Diafragma f/5,6, ISO 1000 (NR ACR), crop, ca. 1,5x.

Of het een gelukkig toeval is, of iets dat meteen bij het ontwerp meegenomen is, weten we niet, maar het objectief is voor APS-C zeer goed hanteerbaar. Om de een of ander merkwaardige reden leek hij zelfs kleiner voor APS-C, maar dat komt waarschijnlijk doordat de brandpuntsafstand als het ware 1,8 x zo lang is. Ook het gewicht is prima voor de toepassing op een APS-C-camera: 1335 g (40 gram minder dan de versie voor GFX, zonder zonnekap en statiefvoet; mét 1590 g.) Het bestaat uiteraard eveneens uit 21 elementen in 14 groepen en bij die 7 zijn twee super ED en vijf ED-elementen.

Het maakt (uiteraard) gebruik van interne scherpstelling en een snelle motor en volgens Fujifilm stelt het objectief scherp binnen 1/3 seconde. Dat zijn dan waarschijnlijk CIPA-waarden, in de praktijk kan het ook veel sneller. Dankzij de Focus Preset-functie is het mogelijk om de scherpte in te stellen op een vooraf ingesteld punt. Verder is er een Focus Limiter om de scherpstelling te berken tot afstanden boven de vijf meter en een Focus Control-knop. Daarmee kan een door de gebruiker toegewezen functie worden opgeroepen. Net als de GFX-versie is het water- en stofbestendig. Dat geldt ook voor de zonnekap die gelukkig een inklikkende knop heeft, zodat het risico dat hij kwijtraakt klein is. Hij is ook belangrijk want bij lange teleobjectieven heb je relatief veel last van overstraling, al helpt de goede coating hier ook.

Praktijk

In Burgers Zoo in Arnhem waren voldoende motieven om het objecteif uit etbeste. Dat leverde heel mooi schper beeldne op, alwaren niet alle biologische details even egschikt voor weergave in het blad, maar dat kunnen we het objectief niet aanrekenen 😊 De stabilisatie bleek erg goed te werken, nog beter dan bij de GFX-versie. Waarschijnlijk is dat een direct gevolg van de kleinere beeldhoek. Het bokeh zou in theorie wat minder mooi moeten worden door de APS-C-crop maar dat viel niet vast et stellen.

Lab

We konden daardoor ook vrij gemakkelijk de grafiek ‘vertalen’ in APS-C. In het lab slaat ook dit objectief daarom een uitstekend figuur. Al vanaf de volle opening zijn de prestaties uitstekend: zeer goede scherpte en dito contrast vanaf het centrum tot in de hoeken. Wel neemt de kwaliteit bij het diafragmeren vanaf f/10 weer duidelijk af, maar dat is te verwachten op basis van de pixel pitch en de diffractie.