Digitale data opslaan in DNA

Onderzoekers van de University of Washington hebben het voor elkaar gekregen om digitale gegevens op te slaan in DNA. Het team was in staat om vier digitale foto's te coderen in 'nucleaotide-sequenties van synthetische DNA-fragmenten'. De wetenschappers vertaalden de enen en nullen van de digitale bestanden naar de bouwstenen van DNA, aangeduid met A, C, G, en T. In DNA-moleculen kan veel meer informatie worden opgeslagen dan in de bestaande opslagmiddelen. Daarbij komt ook dat bij gebruik van DNA de kwaliteit na verloop van tijd niet minder wordt. De informatie blijft honderden jaren bestaan.

Duurzaam Systeem

Het proces is zo ingewikkeld als het klinkt en vrij duur, maar kan indrukwekkende implicaties hebben op gebied van data-opslag. De technologie kan gebruikt worden voor het opslaan van elke vorm van digitale gegevens. Bij het onderzoek werd gekozen voor het opslaan van foto's, omdat het zo'n veel voorkomende datavorm is die voor langere tijd opgeslagen moet worden. 'De natuur heeft met DNA een systeem ontwikkeld dat heel efficiënt, compact en duurzaam allerlei informatie opslaat over je genen en hoe je lichaam werkt', zegt een van de onderzoekers. 'Wij hergebruiken dat systeem om digitale data als foto's, video's en documenten op te slaan.' Verwacht wordt dat het proces binnen tien jaar een stuk goedkoper zal zijn.