Dave | de Geest van Hedendaagse Halloween - Een Lensgo Smoke B fogmachine review

Brrrr. Een koude rilling loopt langs mijn ruggengraat als ik eraan terugdenk. Het is namelijk zo, lieve lezers, dat ik ben bezocht door de Spirit of Ol’ Hallows Eve... Daar zat ik, in mijn fotostudio in Sint Pancras, naar buiten starend nog even na te genieten van een superleuke fotoshoot. Na een tijdje gezeten te hebben, besloot ik om mijn spullen op te ruimen. Flitsers weer in de kast, achtergrond weer weggeruimd etc. Ik stond op en liep de studio in. Opeens was daar een geluid. Een heel zacht geluid. Als het kloppen op het raam van de studio. Of eigenlijk klonk het niet zozeer als kloppen, maar meer als tikken. Ik dacht dat ik het verkeerd had gehoord (ik word ook al een dagje ouder), negeerde het geluid en ging door met opruimen. Toen kwam weer dat geluid. Net hoorbaar. Tik, Tik, Tik. Ik draaide mij om en staarde naar buiten. De wind joeg door de bomen en het licht van de straatlantaarn, die voor de deur staat, kwam moeilijk door de duisternis heen. Het leek zelfs veel donkerder dan een paar minuten daarvoor. Ik dacht: er zullen wel wolken voor de volle maan zijn geschoven ofzo. Er was verder ook niets te zien buiten. Tóch had een onbehagelijk gevoel zich van mij meester gemaakt. Een vreemde stilte daalde neer in de studio en de temperatuur leek een paar graden te zakken. Ik voelde een aanwezigheid achter mij en in een reflex draaide ik mij om. BAM!

Daar stond hij opeens. Groot. Groter dan de gemiddelde mens. Eng. Enger dan de gemiddelde schoonmoeder. De plaaggeest, de incubus, de Daemon. De kwaadaardige Boogeyman! Ik gilde even als een klein meisje en viel stil toen het wezen zijn benige hand op stak. Met een krakende stem zei hij: “Ik ben de Geest van de Hedendaagse Halloween. De Spirit of Ol’ Hallows Eve”. Ik stond als aan de grond genageld.

“Jij bent portretfotograaf toch?”, vroeg hij. Ik, ietwat bekomen van de eerste schrik en het feit dat het niet leek alsof hij mijn hoofd eraf wilde trekken, mompelde: “J.. ja, dat ben ik, oh wezen uit de andere wereld”. “Doe niet zo dramatisch” zei het wezen, daar heb ik echt geen tijd voor. Wat ik wel heb, is een probleem. De kinderen van deze wereld geloven bijna niet meer in mij ziet u en ik heb u nodig om daar verandering in te brengen”! Ik viel op mijn knieën en riep: “maar natuurlijk o, wezen uit de andere…”. “Ik heet Dave”, zei de Geest van de Hedendaagse Halloween. Er viel een stilte. Een lange stilte.

Na enige minuten vroeg ik: “Oké, Dave, wat wil je dat ik doe?”. “Nou, je kan eens beginnen met foto’s van mij te nemen, zodat mensen weten dat ik besta”, zei Dave. Ik dacht er even over na. Toen zei ik: Dat kan ik wel doen, maar dat gaat je wel kosten. Ik werk niet gratis. Dave zuchtte diep en in zijn adem rook ik de dood en hoorde ik het weemoedig jammeren van ontelbare zielen. Of dat dacht ik in ieder geval. “Oke, oke, ik doe het wel gratis, geez!” Zei ik. “Ik kom over twee weken terug” kraakte Dave en hij verdween door één te worden met het duister.

En zo geschiedde het, dat ik afgelopen weekend een fotoshoot had met de Geest van de Hedendaagse Halloween. Maar, wat moet ik daarvoor hebben? Ik gok dat Dave wel een beetje eng op de foto wil. Al was hij in retrospectief helemaal niet zo eng. Best een aardige, uh, vent eigenlijk. Maar goed, de klant is koning. Enge foto’s en het moet duidelijk zijn dat het Halloween is. Oh, ik weet het! Ik snij een pompoen uit, toch het internationale symbool van deze Geestdag (ha, feestdag voor geesten). Oh oh, ik weet nog iets! Ik koop een handzame rookmachine. Dat maakt het wel eng. Zogezegd, zo gedaan. Ik kocht een pompoen en de Lensgo Smoke B.

Het apparaat

Wie de Lensgo Smoke B koopt, krijgt een handzaam apparaat in een handig bewaarkoffertje. Het apparaat heet officieel een fog machine, omdat het geen full blown rookmachine is zoals we die gewend zijn uit discotheken en dergelijke. Des te beter, want met die laatstgenoemde apparaten is het niet goed mogelijk om heel plaatselijk rook te creëren. Met dit apparaatje kan dat, zoals we gaan zien, zeker wel!

Bij het apparaat, in het koffertje, zitten een hoop accessoires.

Zo hebben we uiteraard de rookmachine zelf, een oranje opzetstuk met een ventilator erin, drie verschillende buisjes, een soort spons met een gat erin, rookvloeistof én een afstandsbediening.

De accessoires geven je de mogelijkheid om de rookmachine op verschillende manieren te gebruiken. Het oranje opzetstuk, met ventilator, laat je de Smoke B gebruiken als “normale” rookmachine en creëert een pluim rook die de ruimte vult. Het flexibele zwarte slangetje wordt aangeduid als “precision smoke” tool. Hier kan je dus heel gericht rook mee uitblazen. Wat voor mij de meest interessante optie is, is de combinatie van de doorzichtige tubes en de “spons”. Als je deze namelijk samen gebruikt, creëer je een droogijs effect, waarbij de rook dus naar beneden gaat i.p.v. omhoog. Supertof én je hebt geen droogijs nodig. Wel zo veilig.

Het apparaat zelf is handzaam en makkelijk met 1 hand te bedienen. De rookvloeistof gaat in het doorzichtige reservoir (hier aan de rechterkant van de foto). Rubberen afsluitring los, klein flesje erboven en gieten maar.

Hier loop ik tegen de eerste van een aantal onhandigheden aan: als er eenmaal rookvloeistof in de machine zit, mag je deze alleen nog maar rechtop houden (dát is logisch), terwijl het koffertje dat je erbij krijgt neergelegd moet worden om veilig te kunnen openen (dát is natuurlijk helemaal niet logisch). Daar moet Lensgo iets aan doen bij Smoke C, als dat de benaming is voor de nieuwe versie.

Aan de zijkant van het apparaat zit een knop die je een paar seconde ingedrukt moet houden voordat het apparaatje aan gaat. Zodra het blauwe lampje brandt, is de machine klaar voor gebruik. Dubbelklikken op de aan/uit knop geeft rook, nogmaals dubbelklikken zet hem weer uit. Makkelijk. Ook de bijgeleverde afstandsbediening is een uitkomst. Hierdoor kun je het apparaat gewoon ergens neer zetten en dan vanaf een afstandje aanzetten. Scheelt weer rennen naar de camera voor wie geen assistent heeft.

Goed, Dave maakt zijn opwachting. Laten we naar de studio gaan!

Friendly Dave

Daar zat ik weer in mijn studio. Dit keer was ik voorbereid op wat komen ging. Ik hoorde weer het getik op het raam van de studio. Tik, tik, tik. “Binnen”, riep ik dit keer. De deur ging niet open, maar dat had ik ook niet verwacht. Het licht van de straatlantaarn werd wederom gewurgd door de duisternis, er viel weer een snijdbare stilte en de temperatuur ging omlaag. “Sorry”, hoorde ik achter mij in de bekende krakende stem. “Ik hou van een dramatische entree”. Dave was naar de studio gekomen zoals hij had beloofd. “Ik weet niet wat ik moet verwachten, want ik heb nog nooit een fotoshoot gedaan”, zei hij ietwat schoorvoetend. Het was bijna ontroerend dat dit wezen, dat toch al heel lang ronddoolde en mensen bang maakte, zenuwachtig was voor de shoot. “Alles komt goed Dave, zei ik, ik praat je er doorheen. We beginnen zo met het testen van de belichting, maken wat headshots en daarna kunnen wat tofs doen met de pompoen die ik heb uitgesneden”. Dave was duidelijk zichtbaar onder de indruk van de pompoen en hij vertelde mij dat het aanzicht van dit kunststuk hem vulde met weemoedige gevoelens van weleer en herinneringen aan zijn eerste Halloween, vele eeuwen geleden. Nadat hij zijn zondagskleding had aangedaan, was het tijd om te beginnen.

Na het installen van de belichting en het fatsoeneren van Dave zijn “haar”, was het tijd om daadwerkelijk foto’s te maken. Voor de headshots heb ik gebruik gemaakt van het “precision smoke” accessoire. Dit accessoire stelt de fotograaf in staat om heel plaatselijk rook toe te voegen aan foto’s. Camera op statief (Canon EOS R5 met Sigma 105mm 1.4 ART), rookmachine in de hand en gaan!

Even een tip voor diegene die rook gebruiken in de studio: rook moet je altijd van achteren belichten, anders zie je je onderwerp bijna niet meer. Het is te vergelijken met het autorijden in een heftige sneeuwbui; Als je je groot licht aanzet, zie je juist minder omdat al het licht van voren richting je hoofd weerkaatst wordt.

Dave was echt onder de indruk van de foto’s. Wat ik tof vind, is dat je ook echt in z’n ogen ziet dat hij zo aan het genieten is. Zijn lach klonk hol en diep. Best indrukwekkend voor iemand zonder mond.

Na de headshots was het tijd om de pompoen in te zetten, om het geheel een Halloween sausje te geven. In de achterkant van de pompoen zit een rond gat, waar ik de flitsbuis van mijn Godox AD200 doorheen kon steken. Dave heeft vervolgens de flitser tussen de pompoen en zijn borst ingeklemd waardoor deze op zijn plek bleef. Om de pompoen te vullen met rook, heb ik gebruik gemaakt van het droogijs effect, waardoor de rook dus naar beneden gaat. Vervolgens heb ik tegen de voorkant van de pompoen geblazen (waardoor de rook deels omhooggaat) en ben ik terug gerend naar mijn camera om de foto’s af te drukken. Doordat de pompoen oranje is, wordt het licht dat je erin stuurt ook oranje. Ik was aangenaam verrast dat het net lijkt alsof de pompoen in de brand staat! Soms is fotografie ook echt net magie en dat, in dit geval, dankzij de Smoke B rookmachine!

Overigens liep ik hier tegen een tweede aandachtpuntje aan; als je de machine te lang aan zet, begint het hete olie te sputteren. In de handleiding (wie leest dat nou) staat ook dat het apparaat na 20 seconde minimaal 5 seconde uit moet zetten, maar daar kwam ik achteraf pas achter. Iets om op te letten!

Het laatste accessoire dat ik heb getest, is het oranje opzetstuk met ventilator. Dave had voor de grap een menselijke gedaante aangenomen. Ik heb hem de tip gegeven om dit voortaan te doen als hij zich introduceert, zodat niet iedereen zich kapot schrikt. Had weer wat grijze haren in mijn baard gescheeld. Bedankt, Dave! Anyway, de menselijke gedaante van Dave had zijn oude hoofd op een stok gespiesd en wilde zo op de foto. De rookmachine met ventilatoropzetstuk staat aan zijn voeten, waardoor de rook omhoogkwam en de hele foto vulde. Dit geeft best wel veel sfeer aan de foto en hoewel ik dat tof vind, ben ik toch meer fan van de droogijs en precisie rook.

Dave was tevreden, ik was tevreden. Hij bedankte mij voor mijn tijd, de gezelligheid en de mooie foto’s. Voordat ik hem kon vragen om een review achter te laten op mijn Google bedrijfspagina, loste hij alweer op in het duister. Ik hoop hem nog eens te zien. Misschien voor een boudoir shoot? Fijne Halloween Dave. Ik hoop dat de foto’s je brengen waar je op hoopt. Ik geloof in ieder geval in je.  

Conclusie

Zo komen we aan het einde van het verhaal over Dave, de Geest van het Hedendaagse Halloween. Leuke vent, heb erg gelachen. We komen ook aan het einde van de review van de Lensgo Smoke B rookmachine. Het apparaatje is erg handzaam en handig in gebruik. Het droogijs effect is briljant als je wilt dat de rook wat langer blijft hangen of ergens op blijft liggen. Ik zie ook foto’s voor mij waar mensen dit gebruiken op spiegels of bij auto’s of iets dergelijks. Wellicht stillevens? Anyway, genoeg toepassingen te bedenken.

Een aantal aandachtspunten voor Lensgo zijn het feit dat je het apparaat rechtop moet houden zodra deze gevuld is, terwijl dat met de opbergkoffer niet goed te doen is. Daarnaast zit de USB-C aansluiting (voor opladen), aan de onderkant zodat je het gevulde apparaat op een rare manier moet balanceren op de rand van een tafel om hem te kunnen opladen terwijl hij rechtop blijft. Ook zou er misschien iets gedaan kunnen worden aan het gespetter van hete olie na een seconde of 20, maar misschien is dat gewoon wat het is voor een apparaat dat zo klein is.

Al met al vind ik de Lensgo Smoke B een heel tof en handzaam apparaat, dat echt iets toevoegt aan mijn (portret)fotografie. Het is dusdanig klein dat je het gewoon in je tas mee kunt nemen naar shoots op locatie, of in de studio natuurlijk. Fijne Halloween!

PS: voor de bangeriken onder ons; Dave bestaat natuurlijk niet echt, maar is mijn goede vriend Rene met een latex masker en in een oude monnikspij.