Dynamiektest Nikon D7200: hoe goed is de titelverdediger?

Toshiba

De Nikon D7200 heeft volgens Chipworks een naar Nikon-specificaties gemaakte Toshiba-sensor. Nikon maakt naar verluid een deel van de sensoren zelf, laat andere in opdracht maken en gebruikt ook sensoren van partijen als Sony, waarbij dan onder andere de signaalverwerking aangepast wordt. De sensor van de Nikon D5500 bijvoorbeeld, ook al is hij qua specificaties vrijwel gelijk aan die van de D7200, komt van Sony.

^ In vergelijking met de Sony A6300 heeft de D7200 een derde stop speelruimte meer in de hoge lichten.

Speelruimte

Wie bij landschapsopnamen heel precies belicht (of een belichtingstrapje maakt) kan die een derde stop gebruiken om extra speelruimte in de schaduwen te creëren. Uiteraard is die extra speelruimte ook van belang in situaties waarin geen tijd is om de belichting heel precies te meten. Bij plus 2,66 stops zit er nog doortekening in de lichtste partij van de kaart, tellen we daar de dynamiek van de kaart zelf bij op, dan halen we 5,18 stops vanaf middengrijs. De speling in de hoge lichten gaat echter niet ten koste van de schaduwen, die is gelijk of zelfs iets groter dan die van de A6300. 

^ Bij een onderbelichting van -5 zien we nauwelijks zichtbare ruis en de kleurweergave is nog uitstekend, dat levert dus een dynamiek in de schaduwen op van 7,4 stops op gerekend vanaf middengrijs.
^ Bij -6 (8,4 stops in de schaduwen) wordt de ruis iets sterker.
^ Bij -7 (9,4 stops) is de grens bereikt van wat nog acceptabel is, zonder extreme vormen van ruisonderdrukking, ook doordat de schaduwen magentakleurig worden – maar die waarde zal in de praktijk zelden of nooit nodig zijn.

Dynamiek

Lichten: 5,18 stops  ++++/+++++
Schaduwen: 7,4 – 9,6 stops ++++
Totaal: 12,58 – 14,58 stops ++++

Conclusie: de D7200 verdedigt zijn DxO-titel met verve. Hij heeft een prima sensor voor landschapsopnamen met een behoorlijke ruimte voor onder- en vooral overbelichting.