In een smalle ruimte van amper twee meter breed en vier meter lang zit Herman (69) aan een klein bureau. Op het werkblad glimmen precisieschroevendraaiers, pincetjes en oliegevers. Alles om op de vierkante millimeter te kunnen werken. Met een ferme zwik draait hij de kast van een automatisch Citizen horloge open. “Tegenwoordig noemen ze het ‘kinetic’, maar automatische horloges bestaan al het begin van de twintigste eeuw”, grinnikt Herman. Hij zet een loepbril op en tuurt naar het uurwerk. “Deze loopt behoorlijk onregelmatig. Hoe lang heb je hem al?” Herman is horlogemaker en dit is zijn atelier.
Lees verder: www.cave-men.nl