Test: Pentax K100D Super
De belangrijkste innovaties op de K100D Super zijn anti-stofmaatregelen en ondersteuning van zogenoemde sdm-objectieven met een superstille autofocusmotor. Verder zijn de K100D Super en de K100D gelijk aan elkaar.
Een jaar na de introductie van zijn voorganger rijst bij de Super opnieuw de vraag: is 6 megapixel wel voldoende in de hedendaagse wedloop op de miljoenen beeldpunten?
Ja, als je nooit groter afdrukt dan 40 bij 60 centimeter. In vergelijking met de belangrijkste concurrent, de Canon EOS 400D, zijn de Pentax-foto's in kleuren en contrast beter. Bij echt grote afdrukken zie je bij de Pentax door het resolutieverschil uiteraard wel eerder beeldpunten en kleurruis. In vergelijking met de Olympus E-510 scoren de foto's van de Pentax K100D Super op alle fronten beter.
Nieuw: anti-stof
De nieuwe anti-stofmaatregelen op de K100D Super
OORDEEL |
+ beelstabilisator in de camera "Een camera met een goede prijs/prestatieverhouding in het 6-megapixelsegment." Uitgebreide specificaties >>> |
De K100D Super heeft een goed werkende beeldstabilisator. Bij veel andere merken moet je daarvoor speciale, duurdere objectieven kopen. De techniek voorkomt onscherpte door beweging van jou of je handen tijdens het fotograferen.
Kritiekpunt
Jammer genoeg heeft Pentax een kritiekpunt van DigiFoto Pro op de K100D niet ter harte genomen: in tegenstelling tot de mogelijkheid op de geavanceerdere Pentax K10D kun je met de K100D Super niet tegelijkertijd in raw en jpeg wegschrijven en dat zullen niet alle (semi)profs kunnen waarderen.
Buffergeheugen
Het buffergeheugen voor drie raw- of vijf jpeg-foto's is nog altijd karig, zeker nu er een jaar is verstreken en concurrenten ruimere buffers bieden. Bovendien laten de wegschrijfsnelheid naar een ingebrachte sd-geheugenkaart en de bladersnelheid in de menu's nog altijd te wensen over.