Sony World Photography Awards 2013: de winnaars aan het woord

Natuurlijk zijn we het meest benieuwd naar hoe de grote winnares, de Noorse Andrea Gjestvang, haar overwinning ervaart. ‘Het is nog niet echt tot me doorgedrongen’, vertelt ze eerlijk. ‘Het is zo absurd. Vanochtend ben ik bij de expositie geweest in Somerset House en het ziet er erg mooi uit. Ik denk dat ik even nodig heb om de overwinning te beseffen.’ De serie waarmee ze de hoofdprijs in de wacht sleepte vertelt het verhaal van de jonge overlevenden na de aanval van Breivnik op Utoeya. In een interview later op de dag vertelt ze ons over hoe ze het voor elkaar kreeg om zo respectvol en intens de jongeren te portretteren. Een verslag van het interview vind je binnenkort online!

Myriam Meloni

Winnaar in de categorie Arts & Culture is de Italiaanse Myriam Meloni. De serie waarmee ze won toont foto’s gemaakt in een limousine. Met een humoristische toon zette ze de passagiers op de foto. Als je het werk van Myriam kent, is deze serie een vreemde eend in de bijt. Meestal gaan haar series over tamelijk heftige en maatschappelijke onderwerpen. Vanwaar deze frisse en grappige serie? ‘Ik kwam net uit Buenos Aires waar ik een serie had gemaakt over crackverslaving, ik was dus wel toe aan iets luchtigs’, verklaart Myriam.

Anders dan in haar andere series was ze niet een ‘fly on the wall’, maar zichtbaar aanwezig in de kleine ruimte van de limo. ‘Normaal gesproken zoek ik naar intimiteit met het onderwerp, nu gold juist een totale afwezigheid daarvan. Ik zocht niet naar iets diepers.’ Toch kwam ze dat wel tegen, voegt ze toe: ‘Op een van de avonden ontmoette ik een prostituee met wie ik wel degelijk een klik had. Zij werd het onderwerp van een nieuwe serie.’

Fabrice Fouillet

Fabrice is eigenlijk stillevenfotograaf. Toch wint hij de categorie Architecture met foto’s van kerken van na de Tweede Wereldoorlog. Hij ging op zoek naar de confrontatie tussen het klassieke religieuze en de moderne omgeving. Hoe verhoudt deze serie zich tot de rest van zijn werk? ‘Eigenlijk ga ik op dezelfde manier te werk: heel precies en minimalistisch. Ik focus me op lijnen en geometrie en dus het minimalistische van de architectuur.’ Op dit moment heeft hij twintig kerken vastgelegd, maar er zijn er nog veel meer. ‘Uiteindelijk denk ik dat het een serie van veertig kerken zal worden.’

Valerio Bispuri

Hoe ziet het leven er in een Zuid-Amerikaanse gevangenis uit? De afgelopen tien jaar zoomde Valerio in op de dagelijkse realiteit van gevangenen aldaar. Met zijn serie won hij de categorie ‘Contemporary Issues’. Waar haalde hij zijn inspiratie voor deze serie vandaan? ‘Ik wilde de werkelijkheid vastleggen over hoe het er in de gevangenissen aan toe gaat. Mijn doel was niet om te klagen, maar om te laten zien dat de passie en het geweld hetzelfde is als buiten de gevangenismuren’, vertelt Valerio. Waar zijn volgende serie over gaat wil hij nog niet zeggen.

Valerio beantwoordt vragen over zijn serie

Jens Juul

Hoe maak je intieme foto’s van iemand die je pas net kent? Jens Juul lukte het en scoorde daarmee de eerste prijs binnen de categorie Portrait. Voor ‘Six Degrees of Copenhagen’ portretteerde hij een persoon die vervolgens iemand in zijn kenniskring aanwees als volgend model. Een soort kettingbrief alleen dan met foto’s. ‘Om de portretten persoonlijk te maken fotografeerde ik de mensen in hun huis’, verklaart Jens de intimiteit van zijn beelden. ‘Daar was ik drie tot vier uur en praatte ik met ze. Niet als fotograaf, maar als mens, om hun beter te leren kennen en hun vertrouwen te winnen.’

De serie valt mede op omdat alle beelden in zwart-wit zijn gemaakt, waarom eigenlijk? ‘Met kleur raak je te snel afgeleid’, antwoordt Jens. ‘Bovendien is het ooit allemaal begonnen in zwart-wit, het is dus ook een soort “back to basic”’.