Review SIGMA 90mm F2.8 DG DN door DXOMARK

Redactie DIGIFOTO Pro 960
Sigma 90mm F/2.8 DG DN Contemporary is een korte telelens met een grote veelzijdigheid. Het objectief maakt deel uit van Sigma's I-serie met objectieven voor systeemcamera's. Het objectief werd door DXOMARK getest en beoordeeld. In dit artikel een samenvatting van de bevindingen. 

In samenwerking met tipa.com

Met een geheel nieuw optisch ontwerp voor Sony en L-mount full-frame spiegelloze camera's, is de Sigma 90mm F2.8 DG DN | Contemporary de nieuwste in de reeks I sub-serie modellen. Het objectief heeft een compacte behuizing en hoogwaardige metalen constructie met gekartelde bedieningsringen en een eveneens gekartelde metalen kap, die bij de prijs is inbegrepen. Het objectief heeft het een relatief complexe constructie, bestaande uit elf elementen in tien groepen. Het ontwerp maakt gebruik van een enkel asferisch element en maar liefst vijf SLD-glaselementen met lage dispersie om chromatische aberratie te verminderen. 

De Sigma 90mm F2.8 DG DN Contemporary gebruikt een single stepper AF motor voor een soepele en stille scherpstelling. Sigma heeft ook interne scherpstelling toegevoegd voor een betere respons en, als extra voordeel, schuift het ook niet uit bij het scherpstellen. Ook welkom is de minimale scherpstelafstand, dichterbij dan verwacht, slechts 50 centimeter, en een maximale vergroting van 0,2x. Met een filterdraad van 55 millimeter is het objectief zeer compact en licht: slechts 295 gram. 

LAB-test door DXOLAB

De Sony E-mount versie van de Sigma 90mm F2.8 DG DN Contemporary is getest op de body met de hoogste resolutie in de Sony line-up, de 61 MP Sony A7R IV. Het objectief en sensor als systeem behaalden een algemene DXOMARK-score van 39 punten, wat een goede score is, maar iets lager dan bij andere concurrenten in hetzelfde segment. Hoewel het nieuwe model een uitstekende transmissie heeft, zijn de algemene scherpten wat aan de lage kant en worden ze enigszins afgeremd door astigmatisme in het buitenste veld. Er is ook een relatief hoog niveau van laterale chromatische aberratie, met een piek van 17 micrometer. Een ander zwak punt is speldenkussenvervorming, gemeten op 1,2 procent, wat ongebruikelijk is bij deze brandpuntsafstand. Tot slot is ook de lichtafval een beetje hoog, gezien het feit dat dit een bescheiden f/2.8 objectief is. 

Diepgaande vergelijkingen 

De Sigma 90mm F2.8 DG DN | Contemporary zal waarschijnlijk worden gebruikt voor portretten en voor selectieve kadrering in het algemeen, dus is het objectief vergeleken met de Sony FE 85mm f/1.8. Voor een idee hoe het zich verhoudt tot een high-end model zijn de prestaties ook vergeleken met de FE 90mm F2.8 Macro G OSS. Hoewel dit laatste  objectief er misschien niet uitziet als een directe concurrent, kiezen veel fotografen voor een korte tele macro voor portretten omdat het ook kan worden gebruikt om te croppen. Hoewel Sigma een veel kortere minimale scherpstelafstand heeft dan vele andere modellen bij deze brandpuntsafstand, is het bij een typische standaard korte tele moeilijk of zelfs onmogelijk om in te zoomen op gezichtsdetails zoals ogen en wimpers of lippen.

Scherpte

Korte teleobjectieven als deze zijn doorgaans eenvoudig te ontwerpen en hebben meestal een zeer hoog scherpte niveau. Hoewel de Sigma vrij goed presteert in het midden van het beeld vanaf het eerste diafragma, zijn de niveaus niet zo hoog als die van de Sony FE 85mm F1.8 of de duurdere Sony FE 90mm F2.8 Macro G OSS bij hun respectieve eerste diafragma's. Bovendien zijn er bij f/2.8 - f/5.6 en vooral bij f/4 vrij hoge niveaus van astigmatisme in het buitenste veld, wat de scherpte in het algemeen beperkt. Bij f/8 en hoger hebben alle drie de objectieven een vergelijkbaar scherpte niveau, zij het dat de Sigma misschien iets achterblijft.Scherpte Sigma 90mm f/2.8 DG DN gemeten bij f/4.

Chromatische aberratie 

Met een maximale randafwijking van 17 micrometer op de Sony A7R IV werden in het lab vrij hoge niveaus van laterale chromatische aberratie gemeten. Dit is weliswaar aanzienlijk hoger dan de “snellere” of “helderdere” Sony FE 85mm F1.8 of de optisch complexere maar duurdere Sony FE 90mm F2.8 Macro G OSS, maar het is niet noodzakelijkerwijs een doorslaggevende factor, omdat de hoge niveaus vooral de hoeken betreffen en eenvoudig softwarematig kunnen worden verwijderd. De ster hier is de Sony FE 90mm F2.8 Macro G OSS die over het hele veld goed gecontroleerd is.

Geometrische vervorming 

Gezien de korte tele brandpuntsafstand is de met 1,2 prodent gemeten speldenkussenvervorming vrij hoog. Beide Sony objectieven - de Sony FE 85mm F1.8 en Sony FE 90mm F2.8 Macro G OSS - vertonen met respectievelijk 0,3 procent en 0,2 procent een geringe tonvormige vervorming. Net als bij de metingen van de laterale chromatische aberratie wordt hierbij (net als bij de vignettering) geen rekening gehouden met profielcorrectie, dus het is waarschijnlijk dat enige softwarecorrectie in je workflow het resultaat zal verbeteren.

Vignettering

Vignettering is een andere tekortkoming die gemakkelijk kan worden gecontroleerd met de camera of bewerkingssoftware om de hoeken selectief te verlichten. Dat is misschien maar goed ook, want de Sigma 90mm F2.8 DG DN heeft vrij hoge niveaus voor een objectief met een bescheiden f/2.8 beginopening en hij heeft nog steeds wat zichtbare lichtafval bij f/5.6. De Sony FE 80mm F1.8 heeft iets minder bij f/1.8 en de Sony FE 90mm F2.8 Macro G OSS heeft ongeveer 0,7 EV minder bij het maximum en een veel grotere centrale kern zonder zichtbare lichtafval van de andere twee.

Transmissie

Transmissie is een gebied waar de Sigma 90mm F2.8 DG DN uitblinkt en het is een belangrijk kenmerk, vooral met hybride modellen die video-opname bieden. Bij T2.9 is de Sigma 90mm F2.8 DG DN slechts -0.1 EV lager dan het door de fabrikant opgegeven maximale F-getal. Hoewel dat een overwinning is voor het Sigma objectief, hebben beide Sony's ook een goede transmissie, met de Sony FE 85mm F1.8 die slechts -0,2 EV achterblijft bij T2.0 en de Sigma 90mm F2.8 DG DN die T3.2 of -0,4 EV lager is dan het opgegeven F-getal.

Conclusie 

Niet iedereen wil grote en zware high-speed objectieven, dus er is duidelijk een markt voor compacte hoogwaardige primes. Met zulke sterke concurrenten in Sony's assortiment bij deze brandpuntsafstand is het misschien geen verrassing dat Sigma iets anders biedt met de Sigma 90mm F2.8 DG DN | Contemporary. Ondanks enkele kleine tekortkomingen, waarvan velen kunnen worden verholpen met software-correctie, is de beeldkwaliteit over het geheel genomen zeer goed. Als je van portretten houdt, lijkt de Sigma 90mm F2.8 DG DN | Contemporary, dankzij zijn kleine formaat, goede bouw en relatief betaalbare prijs, een super aantrekkelijke optie. 

Voor deze test is een Sony A7R IV gebruikt. Vergeet niet dat de geteste objectieven kunnen worden gebruikt op verschillende camera's met verschillende sensoren, of, in sommige gevallen op verschillende camerasystemen met verschillende vattingen. De resultaten kunnen dan onderling verschillen. 

Over DXOMARK

DXOMARK, een onafhankelijk laboratorium, voert sinds 2008 kwaliteitstests en analyses uit en is de referentie op het gebied van kwaliteitsbenchmarks voor camera's, audio, beeldschermen en batterijen. Raadpleeg voor meer testresultaten de volledige database op www.dxomark.com

 

afbeelding van Redactie DIGIFOTO Pro

Redactie DIGIFOTO Pro | Redactie

Bekijk alle artikelen van Redactie