DIGIFOTO Pro Awards

Review: Panasonic 50-200mm f/2.8-4

Redactie DIGIFOTO Pro 3465
Er werd reikhalzend uitgekeken naar de Panasonic 50-200 Vario-Elmarit. Dit objectief is lichtsterk, compact én afkomstig van Leica. Met een bereik van 50-200mm is dit objectief zeker ook voor natuurfotografie zeer interessant. Is “hij” echt zo goed als gehoopt?

De beste objectieven voor Panasonic worden gemaakt in zeer innige samenwerking met Leica. Dat biedt uiteraard voordelen, maar het maakt de naamgeving er niet eenvoudiger op. ‘Doet u mij maar zo’n Panasonic 50-200mm f/2.8-4 ASPH POWER OIS LEICA DG VARIO-ELMARIT’ zie ik niet zo snel iemand in de fotowinkel zeggen. We noemen het in dit artikel Vario-Elmarit maar wanneer je Panasonic Leica 50-200 zegt, heb je natuurlijk ook gelijk. Vario-Elmarit is de naam die Leica aan haar lichtsterkere zoomobjectieven geeft. Er zijn de laatste twee jaar maar liefst drie Vario-Elmarits door Panasonic geïntroduceerd: de 8-18mm 2.8-4, 12-60mm f2.8-4 en nu dus de 50-200mm f/2.8-4. Dat drietal is dus een m43-equivalent voor de drie-eenheden van Nikon, Canon en Sony, maar je zou er ook de Panasonic 12-35mm f/2.8 mee kunnen combineren.

Deze 50-200mm maakt in ieder geval wat maat en gewicht betreft de oorspronkelijke belofte van spiegelloze camera’s waar. Een 100-400mm in full-frame-termen met een lengte van dertien centimeter klinkt natuurlijk erg aantrekkelijk. Ideaal voor reizen en met name voor safari’s. Voor wie 400mm equivalent niet genoeg is, maakt Panasonic/Leica ook nog een 100-400mm f/4-6.3, wat in full-frame-termen neerkomt op 200-800mm. Een andere mogelijkheid is het gebruik van een converter: met f/4 op het langste einde is een 1,4x-converter nog goed inzetbaar. Theoretisch zelfs een 2x-converter, maar dan kom je de grenzen van de optiek én van de sensor al snel tegen.

Fijne reiscombinatie

Maar ook zonder converter heb je met de Vario-Elmarit al een flink bereik. Zeker in combinatie met de GX-9 levert dat een heel fijne reiscombinatie op. Het is misschien jammer dat het objectief geen vaste opening heeft van f/2.8. Bij 100mm is de lichtsterkte nog maar f/3.5. Aan de andere kant begrijp ik wel waarom Panasonic/Leica het bij f/2.8-4 heeft gelaten. Alleen op die manier kon het objectief vrij klein en licht blijven en voor de meeste gebruikers is dat belangrijker dan die ene stop. Bovendien is er een 200m f/2.8 Leica-objectief op de markt. Het is ook een echt objectief voor een m43-camera. Het is een stuk kleiner dan een 70-200 f/4 voor APS-C of full frame en de achterste lensgroep komt vrij dicht bij de sensor, zowel bij 50- als bij 200mm.

Wat direct opvalt aan dit objectief, is dat het mooi compact is. Hij ligt ook zeer fijn in de hand. Bij inzoomen naar 200mm verandert het evenwicht niet. De zoombeweging verloopt ook mooi gelijkmatig, de geleidebanen voor de bewegingen van de verschillende groepen zijn van hoge kwaliteit. De scherpstelring draait ook prettig maar is een beetje gevoelloos, zoals altijd bij elektronisch gestuurde scherpstelling. Het objectief heeft maar twee knoppen: eentje om het scherpstelgebied te beperken (of om AF helemaal uit te schakelen) en eentje om stabilisatie in en uit te schakelen. De eerste mogelijkheid is erg praktisch voor een objectief met zo'n groot bereik. Wat de stabilisatie betreft: deze is bijzonder effectief.

De Panasonic in het LAB

Het beeld in het lab is bij dit objectief vrij eenduidig. Bij alle brandpuntsafstanden is het beeldcentrum tot vrij ver aan de randen erg goed, zowel qua scherpte als micro-contrast. De hoeken zijn goed, maar worden na één stop diafragmeren heel goed en na twee stops diafragmeren werkelijk uitstekend. Daarna wordt de diffractie ineens duidelijk zichtbaar, maar opvallend (voor m43) is dat dat bij f/8 nog niet het geval is. (Diffractie verschilt echter van objectief tot objectief, onder meer afhankelijk van de verhouding tussen intrede- en uittredepupil.) Het objectief kan voor vrijwel alle foto’s met open diafragma gebruikt worden. Alleen voor foto’s met fijne details tot in de hoeken is diafragmeren noodzakelijk.

Conclusie

Prima lange telezoom, die al bij volle opening uitstekende resultaten geeft. Met name het microcontrast is zeer goed en dat is voor een dergelijk objectief zeer belangrijk. Mechanisch is het ook uitstekend afgewerkt. De prijs is vrij hoog. Wie daardoor wordt afgeschrikt, kan bij Panasonic ook terecht voor goedkopere alternatieven. In dat geval lever je wat betreft lichtsterkte en kwaliteit wel in.

Beoordeling Panasonic 50-200mm f/2.8-4 ASPH POWER OIS LEICA DG VARIO-ELMARIT

Getest in DIGIFOTO Pro 3.2018

Beeldkwaliteit: 9
Bediening: 8
Snelheid: 8
Behuizing: 9
Prijs / Kwaliteit: 7

Specificaties Panasonic 50-200mm f/2.8-4 ASPH POWER OIS LEICA DG VARIO-ELMARIT

Vattingen: m43
Opbouw: 21 elementen in 15 groepen
Afmetingen:  132mm (L) x 76mm (B)
Gewicht: 655 gram
Lensconstructie: 13 elementen in 10 groepen
Aantal diafragmabladen: 9, afgerond
Minimale scherpstelafstand: 76 cm
Filtermaat: 67mm

Adviesprijs: € 1799,-
Info: panasonic.com

afbeelding van Redactie DIGIFOTO Pro

Redactie DIGIFOTO Pro | Redactie

Bekijk alle artikelen van Redactie