DIFIFOTO Awards
Review: drie full frame Tamron-objectieven voor Sony E-vatting
35mm F/2.8 Di III OSD M1:2
De 35mm is een opvallend objectief. Allereerst vanwege de kleine frontlens. Dat is een direct gevolg van het feit dat het een objectief is voor spiegelloze camera’s, dus zonder retrofocusconstructie. Zet je de zonnekap op de lens, dan ziet hij er nog afwijkender uit. De zonnekap heeft een vierkant deel dat een groot deel ervan afsluit. Zo zorgt Tamron ervoor dat alleen het licht dat echt bijdraagt tot de beeldvorming de sensor bereikt. Aan de achterkant van het objectief zien we een soortgelijke constructie. Het objectief is daardoor zeer goed bestand tegen tegenlicht. De metaalplaatjes aan de achterkant kennen we ook van sommige andere objectieven, zoals de zoomobjectieven uit dezelfde serie, maar vaak zien we ze niet. Theoretisch had de lens kleiner kunnen zijn, maar ook dan zou het plaatje op zijn plaats geweest zijn. De bouw van de lens is verder heel stabiel en hij ziet er mooi uit. Het objectief is ook spatwaterdicht en de frontlens heeft een fluoride-coating, zodat deze water- en vuil-afstotend is.
In de nogal lange naam van het objectief zit ook de aanduiding OSD. Dat staat voor optical silent drive, wat betekent dat er een stille motor in zit voor de scherpstelling. Verder ondersteunt de scherpstelling volgens Tamron alle aspecten van de Sony AF zoals eye-af en fast hybrid AF. Het objectief maakt ook gebruik van inwendige scherpstelling, de frontlens beweegt dus niet als je scherpstelt. Dat is vooral handig wanneer je foto’s van heel dichtbij maakt en deze serie van drie lenzen is daar heel goed in, daar komen we zo op terug. Het formaat maakt de lens ook wel handig. Belangrijker is het lage gewicht.
Kijk je naar de doorsnede van het objectief, dan begrijp je meteen waarom het zo klein en licht is. Tamron zou het met gemak half zo klein hebben kunnen maken, de lens is eigenlijk vooral een huls. De optische constructie doet denken aan die voor technische camera’s en vroege objectieven voor meetzoekercamera’s. Het meest opvallend eraan is dat hij symmetrisch is. Symmetrie zorgt ervoor dat ene objectief zowel op korte als op grote afstand goede prestaties levert. Toch is het niet helemaal symmetrisch, in feite is de constructie gesplitst om een asferisch element en een element met lage kleurbreking op te nemen. Die middengroep is een heel vernuftige constructie en zo dacht Tamron er kennelijk ook over, want hij is (met kleine wijzigingen) gebruikt in alle drie de objectieven. Een goed idee moet je natuurlijk zo goed mogelijk uitmelken, maar het toepassen van deels dezelfde constructie zal ongetwijfeld ook een flinke kostenbesparing opleveren voor Tamron. Om die middengroep heen zien we twee groepen die bestaan uit een concave en een convexe meniscus – althans aan de voorkant want aan de achterkant is hij natuurlijk omgekeerd. Maar er is nog een verschil, want het eerste element is plano-concaaf. Een mooie en unieke constructie dus, maar hoe voldoet de lens in de praktijk?
Praktijk
35mm is een mooie brandpuntafstand voor straatfotografie, voor niet al te weidse stadsgezichten en landschappen en voor kleine groepen personen of een persoon met iets van de omgeving. In de praktijk blijkt de lens in al die situaties goed te voldoen. De scherpstelling is exact, al merk je wel dat het objectief iets minder snel scherpstelt dan zijn lichtsterkere Tamron-broertje, dat is een direct gevolg van de kleinere lichtsterkte. Een zeer handige eigenschap is de kleine scherpstelafstand, tot 1 : 2. Een ‘echte’ macrolens gaat tot 1 : 1, maar dit komt dus wel erg dicht in de buurt. Ook bij 1 : 2 zijn contrast en scherpte goed. Voor beginnende macro-fotograferen geldt wel het advies om de camera goed stil te houden, want een heel kleine beweging naar voor of achter zorgt al voor scherpteverlies, maar daar kan het lensje natuurlijk niets aan doen.
LAB
In het lab zien we al bij volle opening (dus bij f/2.8) een zeer grote scherpte en opvallend is dat die naar de randen toe nauwelijks afneemt. Diafragmeren is nauwelijks nodig. Het microcontrast is meteen zeer goed maar stijgt vrijwel niet meer bij diafragmeren. Het bokeh is eveneens prima. Verder zijn er nauwelijks kleurfouten en ook verder is er weinig op het objectief aan et merken.
24mm F/2.8 Di III OSD M1:2
Deze 24mm maakt deel uit van de serie Tamron vaste brandpunten met dichtbij-instelling voor Sony fullframe spiegelloze camera’s. Hij lijkt behalve voor wat betreft de zonnekap erg op de 35 en 20 mm van Tamron. Is hij net zo goed als de 35 mm?
Als alleen naar de buitenkant kijkt, zou je de 24 mm snel kunnen verwisselen met de 35 mm. Kijk je door de zoeker, dan is daar geen sprake van. 24 mm is een flinke groothoek, vaak gebruikt door fotojournalisten voor alle foto’s waarop je een goed overzicht krijgt van de situatie. Voor landschappen en stadsgezichten is hij ook al handig. Niet voor personen van dichtbij vanwege het lachspiegeleffect, maar weer wel voor grote groepen of voor foto’s van personen waarop je veel van de omgeving ziet.
Voor wat betreft de meest opvallende eigenschappen lijkt hij weer veel op de 35mm: je kunt tot heel dichtbij scherpstellen (1:2), de scherpstelling is geluidloos, volledig compatibel met Sony en het frontlensje beweegt niet bij het scherpstellen. De zonnekap ziet er wat anders uit, maar aan de achterkant zien we weer de extra afdekking. Ook dit objectief is zeer goed beschermd tegen reflecties. Je kunt er bijvoorbeeld prima mee tegen de zon in fotograferen. Het objectief is ook spatwaterdicht en de frontlens heeft een fluoride-coating, die zodat water- en vuil afstotend is.
Qua opbouw is het een variant op de 35mm. De middengroep is op één element na identiek, maar hij wordt omsloten door twee groepen van nu drie elementen, twee convex en een concaaf. Nu is het de achterste element dat een dat aan een kant concaaf en aan de andere kant bijna vlak is.
LAB
In het lab lijkt dit objectief heel erg op de 35mm. Het biedt dus een uitstekende scherpte en contrast, al vanaf volle opening. Kleurfouten zien we ook niet. Beetje saai voor een tester, maar leuk voor de koper van het objectief. De vertekening wordt door de camera en door Photoshop en Lightroom automatisch gecorrigeerd. Hij is niet gering maar dat is nauwelijks van praktisch belang. Kleurfouten zijn er ook vóór de correcties nauwelijks. Je zou bij deze brandpuntsafstand en bouw meer vignetering verwachten, maar ook zonder correctie valt deze bij de gemiddelde diafragma’s mee.
20mm F/2.8 Di III OSD M1:2
De 20mm is het derde objectief in de serie Tamron vaste brandpunten met dichtbij-instelling voor Sony fullframe spiegelloze camera’s. Ook dit objectief lijkt op de twee andere, zowel uiterlijk als qua eigenschappen.
Dit derde objectief uit de serie is echter een pre-productie model. Leuk om in dit stadium al met het objectief te kunnen fotograferen, maar volgens Tamron wordt het echte objectief beter dan dit model. We hebben het in de praktijk getest en, nu ja in het lab mochten we hem niet testen dus dat hebben we officieel ook niet gedaan.
Laten we dus beginnen met de praktijk. 20mm is een heel leuke brandpuntsafstand voor landschappen en foto’s van steden. Het is eigenlijk dé standaard supergroothoek. Als je toch een supergroothoek zoekt, si dat ene heel fijne brandpuntsafstand, die in de praktijk heel vaak precies de juiste beeldhoek oplevert. Qua scherpte, contrast en overige optische eigenschappen lijkt de lens op het eerste gezicht op de 24mm, dus ook deze pre-productieversie voldoet al prima. De dichtbij-instelling lijkt overbodig bij een 20mm, maar in de praktijk is het heel leuk om van dichtbij zo veel in beeld te krijgen. Net als bij de andere objectieven is de gevoeligheid voor tegen- en zijlicht heel gering, en dat is bij een supergroothoek heel belangrijk, want door de grote beeldhoek krijg je altijd wel een lichtbron of de zon in beeld.
LAB
Dat is eigenlijk alles wat we mogen zeggen. Maar ja, we kunnen het niet laten, dus hebben we ook dit objectief in het lab getest. Resultaat: het is al heel goed. Niet helemaal zo goed als de andere twee, want je moet het een stop diafragmeren om de hoeken heel goed te laten worden. Toch is dat al beter dan veel soortgelijke objectieven. Ja maar, zou Tamron zeggen, het is nog niet helemaal af, het wordt nog beter. Nu kunnen er twee dingen gebeuren: Tamron slaagt erin bij de productie de kwaliteit te verhogen. Dan heb je dus een 20mm voor een relatief klein bedrag met een uitmuntende kwaliteit. Het is ook mogelijk dat Tamron daar niet in slaagt. Dan heb je dus een heel goede 20mm die licht en compact is voor nog steeds een relatief klein bedrag.
Conclusie
Het 35mm F/2.8 Di III OSD M1:2-objectief is uitzonderlijk goed. Ideaal voor straatfotografen en voor situaties waarin je er bewust voor kiest om maar een of twee objectieven mee te nemen, om gewicht te besparen. Ook de 24mm F/2.8 Di III OSD M1:2 is een prima keus, als je een compact en licht objectief zoekt met uitstekende prestaties en een bescheiden lichtsterkte. De 20mm F/2.8 Di III OSD M1:2 hebben we alleen als pre-productiemodel kunnen testen. Volgens Tamron wordt het productiemodel nog beter. Het is nu al een heel goede 20mm voor een lage prijs. Kortom: in ieder geval aanbevolen maar waarschijnlijk zéér aanbevolen.
Beoordeling
Alle drie de full frame Tamron-objectieven voor Sony E-vatting F/2.8 werden voor DIGIFOTO 2.2020 getest en beoordeeld met een Plantina award!
Beeldkwaliteit 9AF-snelheid 8
Behuizing 8
Prijs/kwaliteit 9
Specificaties
- Prijs: € 435,- (35/24/20mm)
- Afmetingen: 73 mm (diameter) x 63,5 mm (lengte) (35/24/20mm)
- Gewicht: 20mm: 220 g, 24mm 215 g, 35mm 210 g.
- Kortste instelafstand: 20mm: 1,1 cm, 24mm 2,6 cm, 35mm 7,7 cm
- Info: transcontinenta.nl
Tekst en fotografie door Dré de Man
Lees meer
