Spotlight: Marco Maljaars
Marco Maljaars fotografeert al van jongs af aan. Toen hij een jaar of veertien was, was hij vaak met zijn analoge Olympus camera te vinden boven de Velsertunnel, in zijn woonplaats Velsen. Hier begon zijn interesse voor het gebruik van lange sluitertijden.
Dit artikel is gepubliceerd in DIGIFOTO Pro 5. 2021, geschreven door: Nina Oomen en met foto's van Marco Maljaars. Je kunt dit magazine zowel digitaal als op papier lezen. Het magazine is via onze webshop te bestellen.
‘Het fascineerde mij hoe alles vervaagde en er een andere wereld ontstond’, aldus Marco. Jaren nadat hij zijn analoge Olympus camera voor het eerst gebruikte, kocht hij voor een reis naar Canada zijn eerste digitale camera, een Canon 400D, waarmee hij de watervallen fotografeerde met langere sluitertijden.
Naast een fulltime baan en het gezinsleven maakt Marco tijd voor het fotograferen van landschappen. ‘Met mijn Canon 400D begon ik met landschapsfoto’s in kleur. Het vereist een hoop planning om met de juiste weerscondities op die ene plek te zijn.’ Al snel schafte Marco zijn eerste Lee 10 stops filter en een aantal gradient filters aan. ‘Ik raakte geïnspireerd door het werk van Julius Tjintjelaar en Nathan Wirth; twee fotografen die in zwart-wit werken en een enorme verstilling en vervreemding in hun foto’s hebben. De combinatie van long exposure en zwart-wit fascineerde mij enorm.’
De foto’s van Marco focussen op één onderwerp in de compositie, wat een mysterieus en minimalistisch effect geeft. ‘Ik hou ervan om één hoofdonderwerp te hebben waar alle aandacht naar toe gaat. We kijken als fotograaf vaak naar het totaalplaatje en proberen zoveel mogelijk in beeld te vangen. Ik vind het de kunst om daarvan af te wijken, te zoeken naar dat ene element in het landschap wat afwijkt of juist op valt.’ Als er iets is wat goed samenwerkt met minimalisme dan is het de combinatie van zwart wit en long exposure. Gebruik van kleur kan afleidend zijn en de lange sluitertijd zorgt voor een mooi zacht canvas van lucht en/of water waar het onderwerp op komt te liggen. ‘Het geeft ook meteen dat mysterieuze en vervreemdende gevoel aan de foto. We zijn het niet gewend om de wereld zwart-wit te zien of wolken te ervaren als uitgerekte lange elementen.’
Marco’s belangrijkste element is water, hij is daarom vaak te vinden langs stranden of meren. ‘In combinatie met water, zoek ik naar interessante elementen zoals oude steigers, vis palen en poeltjes op het strand. Of soms gewoon helemaal niets, alleen zee en een goede beweging in de lucht. In het buitenland zoek ik vaak de heuvels op en ik vind het dan fantastisch om de leegte en die ene boom te fotograferen.’ Om de juiste locatie te vinden zoekt Marco vaak op Google Maps en Google Earth. Hij houdt geen rekening met het weer. ‘Grauw en grijs is voor mij prima, het geeft een minimalistisch beeld. Een strakblauwe lucht geeft juist weer een mooie grijstint in zwart-wit. Grote wolkenpartijen met wind? Ook prima, dat geeft weer een dynamisch beeld met een lange sluitertijd.’
Eenmaal op locatie neemt hij de tijd voor de compositie, hij probeert ook zoveel mogelijk afleidende elementen uit het frame te laten door net even iets lager of hoger te gaan met de camera, een stapje opzij te doen of met een telelens te werken. ‘Op basis van het aanwezige licht, de beweging van de wolken en het water bepaal ik mijn sluitertijd. Dit begint minimaal bij drie minuten tot een maximum van tien minuten. Langer is niet praktisch en zeker als de omgeving warm is genereert dit hot pixels op de sensor.’ Voor long exposure gebruikt hij een 10, 13 of 15 stops filter met gradient filters voor de lucht. De nabewerking is vaak in stapjes waar hij gebruik maak van maskers om zijn visie in zwart-wit te creëren. Dit proces kan lang duren omdat hij de foto vaak een paar dagen met rust laat om later met een nieuwe blik te kijken of het nog overeenkomt met zijn idee.
Tips van Marco
Wil je net zulke mooie foto zwart-wit foto's maken als Marco? ‘Probeer anders naar het landschap te kijken, probeer die kleuren weg te denken. Die kleuren kunnen je afleiden tijdens het zoeken naar onderwerpen. Denk en kijk in contrasten. Probeer dat ene element te isoleren in zijn omgeving, door net dat ene stapje opzij te doen, lukt dit vaak. Hou je histogram in de gaten. Het hoofdonderwerp moet goed belicht zijn en mag geen donkere partijen hebben want daar zit geen detail in. Het is uiterst belangrijk in het minimalisme dat ook die donkere partijen details bevatten, zoals de houtnerven van een steiger, die verroeste spijker of de structuren van een steen. Ga ook niet met je telefoon de sluitertijden opzoeken in een app, je hebt al genoeg om vast te houden. Zonder telefoon focus je je ook meer op het fotograferen en laat je je niet afleiden door social media. Laat een foto ook een paar dagen rusten en kijk er later nog eens naar met een frisse blik en ga dan pas verder met het omzetten naar zwart-wit.’
In de cameratas van Marco Maljaars
‘Op dit moment fotografeer ik met een Canon 70D, die wordt eerdaags vervangen door een full frame. Daarnaast gebruik ik veel de Canon EF 16-35 f/4, een fantastisch objectief, enorm scherp over het hele bereik. Als ik erg dicht op het onderwerp zit gebruik ik de EF-S 10-18mm, de 70D is nu eenmaal een APS-C en met dit objectief heb ik meer bereik. Voor het echte zoom werk heb ik de Canon EF 70-200 f/2.8. Ik heb geïnvesteerd in goede ND filters, dit zijn de 10 en 15 stops van Lee en de 13 stops van Formatt Hightech. Uiteraard gebruik ik een draadontspanner met tijdweergave en veel doekjes. Ik heb een sterk statief van Manfrotto uit de 055 serie, een erg goed statief, zeker ook omdat hij ontzettend laag bij de grond kan. Mijn apparatuur draag ik in een erg fijne Manfrotto Pro RedBee rugzak met aan één schouderband een Peak Design Capture Camera Clip.’
‘Met deze foto wilde ik graag de diepte van de Beemster polder in beeld brengen samen met de karakteristieke bomen op de dijk. Daarvoor moest ik een sloot vinden in de Beemster die haaks op de dijk stond, het long exposure effect van het slootwater zou een sterke lijn worden naar de bomen toe. De foto maakt deel uit van de ‘Dutch Polder’ serie. Deze serie heeft ook de eerste prijs gewonnen met de vijfde editie Fine Art Photography Awards, in de categorie landschap.’
Camera: Canon 70D EF-S 18-135mm f/3.5-5.6 IS | Brandpunt 18mm | Diafragma f/10 | Sluitertijd 1/125 | ISO 100
‘Een plek waar ik veel goede herinneringen aan heb, de Scripps Memorial pier gelegen aan de kust in het plaatsje La Jolla, Californië. Deze foto was een uitdaging, het is bij veel fotografen een gewild object, ook voor de vele selfies op Instagram. Van vroeg tot laat staan hier mensen in je beeld. Amerikanen zijn dan wel zo aardig om even te wachten, ik heb hun geduld flink op de proef gesteld met mijn lange sluitertijden.Toen bleek ook nog eens dat mijn statief heel langzaam was weggezakt in het zand. Uiteindelijk heb ik een paar oude pasjes uit mijn portemonnee gehaald en onder de poten gezet en is de foto toch nog gelukt.’
Camera: Canon 70D EF-S 18-135mm f/3.5-5.6 IS | Brandpunt 38mm | Diafragma f/8 | Sluitertijd 1/241 | ISO 200
‘Een hele koude middag in februari langs het Gooimeer bij de welbekende trailerhelling. Deze steiger was een ideaal onderwerp vanwege de donkere planken.Ik was net op tijd, er kwam wat zwaardere bewolking uit het noordwesten. Ik heb snel de camera neergezet, compositie bepaald, licht gemeten en de 15 stops gemonteerd. Na zes minuten sluitertijd was ik gereed. Ik had totaal niet in de gaten dat er al die tijd mensen stond te wachten om een boot te water te laten. Gelukkig konden ze het geduld opbrengen.’
Camera: Canon 70D EF-S 10-18mm f/4.5-5.6 IS STM | Brandpunt 10mm | Diafragma f/9 | Sluitertijd 1/363 | ISO 200
Dit artikel is gepubliceerd in DIGIFOTO Pro 5. 2021, geschreven door: Nina Oomen en met foto's van Marco Maljaars. Je kunt dit magazine zowel digitaal als op papier lezen. Het magazine is via onze webshop te bestellen.
Lees meer
