Hands-on: Nikon D5200 (en Nikon 1 V2)

De Nikon D5200 is voorzien van de MultiCam 4800DX-focusmodule die we kennen uit de D7000. In die camera presteert het 39-puntssysteem voorbeeldig. Met een geïmproviseerde opstelling op het hoofdkantoor van Nikon Nederland hebben we de autofocus al even aan de tand kunnen voelen. De focusmodule lijkt behoorlijk vlot en voor zover we kunnen beoordelen op het lcd-scherm ook accuraat ook. Hierbij maakt het niet veel verschil of we kiezen voor het middelste scherpstelpunt of een punt meer richting de hoeken. Wij hadden echter de beschikking over een 18-105mm-objectief, gebruik je objectief met een maximale lensopening van f/2.8 of groter, dan verwachten we iets meer verschil. Cross-type-sensoren worden pas bij dergelijke lensopeningen volledig benut.

Focus-tracking

De geavanceerde autofoucs maakt slimme en nauwkeurige focus-tracking mogelijk zoals we die nog niet eerder tegenkwamen in een dslr van dit kaliber. Hoewel we de D5200 nog niet op dit vlak hebben kunnen uitproberen verwachten we resultaten vergelijkbaar met de D7000. Dat maakt de nieuwe Nikon ook geschikt voor sportfotografen op budget. Zeker omdat Nikon de maximale opnamesnelheid heeft verhoogd van vier naar vijf beelden per seconde.

Rgb-meetsensor

Behalve de af-module, mag de D5200 ook gebruik maken van de 2016 pixels tellende rgb-meetsensor. Dit is feitelijk een kleine beeldchip die de situatie beoordeelt op basis van kleur en helderheid. Op die manier moet het toestel in staat zijn een zo nauwkeurig mogelijke witbalans en belichting in te stellen.

Behuizing

Ten opzichte van zijn voorganger is de behuizing slechts minimaal veranderd. Dat is niet direct een nadeel, want het toestel ligt ondanks zijn compacte formaat prima in de hand. Wat wel nieuw is, is de interface op het display. Deze laat duidelijk de drie belangrijkste instellingen van de camera zijn: sluitertijd, diafragma en iso. Nikon gaat nog niet zo ver dat ze ook een touchscreen monteren in de D5200, iets wat Canon wel doet in de 650D.

Behoudend

Wat Nikon ook niet standaard als functie toevoegd aan de D5200 is wifi. Wel kun je met de optionele WU-1a-module deze functionaliteit later toevoegen. Een beetje halfslachtig als je het ons vraagt, in dat opzicht is de D5200 wel vrij behoudend. In Nederland zal overigens alleen een mat zwarte behuizing beschikbaar komen, de metalic rode en bruin/grijze-variant blijven voorbehouden aan andere markten. Wij zijn daar niet heel rauwig om. Niet alleen is de kleur vrij smaakgevoelig, ook zorgt de gladde laklaag voor een minder fijne houvast dan de structuur van de zwarte variant.

We zien een fraaie toekomst in voor de D5200, de 24-megapixelsensor heeft zich in de D3200 al van zijn beste kant laten zien. Het scherm en de geavanceerde autofocus geven de D5200 voldoende bestaansrecht ten opzichte van de D3200. Wat betreft beeldkwaliteit ga je waarschijnlijk geen verschil zien tussen beide toestellen. 

Nikon 1 V2

Behalve met de D5200, hebben we ook kort kennis kunnen maken met de Nikon 1 V2. Het eerste wat opvalt aan dit toestel is zijn formaat. In het echt is deze namelijk veel kleiner dan je op basis van de foto's verwacht. Het toestel ligt desalniettemin prettig in de hand en de knoppen zitten goed onder handbereik. Op ergonomisch vlak is er duidelijk vooruitgang geboekt ten opzichte van de V1. Over de beeldkwaliteit van de nieuwe 14,2-megapixelsensor kunnen we nu nog niets zeggen, daar het nog een pre-productiemodel betreft. Nikon verwacht in december dit jaar de V2 te kunnen leveren.