De winterkou wordt uit het bos verdreven door de eerste stralen van de lentezon.

Deze meer dan 100 jaar oude beuk staat nog steeds als een koning in het bos. Zijn grilligheid en ouderdom steken af tegen de rechte stammen van de sparren op de achtergrond, die langzaam vervagen in de mist om zo de oude beuk als een statig symbool op de voorgrond te zetten.