Wanneer licht op zeepbellen schijnt, worden er verschillende kleuren gereflecteerd. De kleurvorming hangt af van de dikte van het vlies. Dat vlies bestaat uit twee lagen zeep met water ertussen. Een deel van het licht wordt door de buitenste zeeplaag weerkaatst, een ander deel door de binnenste zeeplaag. Het gereflecteerde licht is dus niet altijd even lang onderweg voordat het in het oog valt.
Door dit kleine verschil kunnen twee elkaar ontmoetende lichtgolven met tegengestelde fases elkaar uitdoven. De golftop van de ene valt dus samen met het golfdal van de andere. Dit noemen we destructieve interferentie. Het omgekeerde gebeurt wanneer twee lichtstralen van gelijke golflengte elkaar ontmoeten. Dan kan het golfpatroon in de pas lopen, waardoor een versterkte lichtgolf wordt opgebouwd. Dit noemen we constructieve interferentie. Deze wisselwerking levert het kleurenspel in luchtbellen op.