Fotografe Jacqueline Hassink (1966-2018) overleden

Jacqueline verwierf internationale bekendheid met een uniek fotografisch oeuvre waarin de globale werking van economische macht centraal staat. Zij exposeerde en publiceerde wereldwijd. Het Nederlands Fotomuseum verwierf onlangs de werken uit haar laatste project, Unwired. Met de opname en in het beheer nemen van haar complete (negatieven)archief en alle bijbehorende documentatie in de collectie van het museum gaat een van haar laatste wensen in vervulling. Ook schonk zij het Fotomuseum een complete set afdrukken van het sleutelwerk The Table of Power.

Lees ook: Unwired, een confrontatie met onze smartphoneverslaving

Jacqueline Hassink werd in 1966 in Enschede geboren. Zij volgde studies aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en de kunstacademie in Trondheim, Noorwegen, waar zij in 1992 afstudeerde aan de afdeling beeldhouwkunst. De fotografie werd echter haar belangrijkste medium. Sinds 1996 woonde en werkte zij in Brooklyn, New York. Zij doceerde conceptuele fotografie aan de Harvard University in Cambridge, Massachusetts en aan het International Center of Photography in haar woonplaats.

Hassink richtte zich in haar werk op structuren van economische macht die dankzij de globalisering overal ter wereld worden aangetroffen. In het bijzonder was zij geïnteresseerd in de plaatsen waar die macht wordt uitgeoefend of zichtbaar wordt, zoals de boardrooms van multinationals uit de Fortune Global 500 List die zij wereldwijd fotografeerde voor The Table of Power (1993-1995). In Female Power Stations: Queen Bees (1996–2000) stonden de vrouwelijke CEO’s van dergelijke multinationals centraal. Zij fotografeerde hun vergadertafels én hun gedekte eettafels thuis en presenteerde de opnamen als tweeluiken. De serie kreeg een specifiek vervolg met Arab Domains (2005-2006) – waarin Hassink onder andere de negatieve beeldvorming over de vrouw in de Arabische wereld aanvecht.

Fotografe Jacqueline Hassink (1966-2018)

Haar sterk gefocuste en conceptuele manier van denken en werken was haast on-Nederlands. Voor haar talloze fotoprojecten, waaraan altijd uitgebreide research vooraf ging, reisde zij in haar eentje de hele wereld af. Mede door haar uitgebreide netwerk - ze was kind aan huis bij The Financial Times - en haar enorme doorzettingsvermogen wist zij bij de grootste bedrijven binnen te komen. Gedegen vooronderzoek en kennis van zaken scheppen vertrouwen, zo wist zij uit ervaring. Onderwijl verzamelde zij grote hoeveelheden contextuele informatie, die zij zelf ordende en in haar tentoonstellingen en boeken inzichtelijk presenteerde als de noodzakelijk verdiepende laag bij haar foto’s. In haar laatste grote publicaties, Car Girls (2002-2008), The Table of Power 2 (2009–2011), View, Kyoto (2004–2014) en Unwired (2010-2017) werkte ze daarbij nauw samen met grafisch ontwerper Irma Boom.

In het Nederlands Fotomuseum toonde Jacqueline Hassink afgelopen voorjaar haar project Unwired, dat kon worden gerealiseerd en voor de collectie verworven dankzij een mecenas van het museum. De meerscherms-videoinstallatie iPortrait uit dit project werd onlangs aangekocht door de MAST Foundation in Bologna. iPortrait opent op 1 december aanstaande ook in China als onderdeel van het internationale Lianzhou Fotofestival.

Jacqueline Hassink exposeerde verder in onder andere Huis Marseille in Amsterdam, Fotomuseum Winterthur en het Museum für Gestaltung in Zürich, het International Center of Photography in New York en het Museum of Photographic Arts in San Diego, het Museum of Contemporary Canadian Art in Toronto, het Tokyo Metropolitan Museum for Photography, de Saatchi Gallery en het Victoria and Albert Museum in London; de Fondation Cartier pour l'Art Contemporain in Parijs, het Bologna Museum of Modern Art, het Guangzhou Museum of Modern Art, het Istanbul Modern, het Museum Folkwang in Essen (D) en de National Gallery of Modern Art in New Delhi. Haar werk is in even zovele collecties vertegenwoordigd.

Hassink publiceerde met regelmaat in onder meer The Financial Times, Le Monde, The New York Times, El País, Frankfurter Allgemeine Zeiting, Süddeutsche Zeitung, Reuters, De Standaard, Neue Zürcher Zeitung, Newsweek, Fortune en Wired.

In 2002 won zij de Rencontres d’Arles Unlimited Award en in 2013 de Dutch Doc Award. Een jaar eerder stond haar naam op de shortlist van de prestigieuze Prix Pictet.