Filmrecensie: Anton Corbijn Inside Out

Als maakster van films over een Kosovaarse wapenhandelaar (The Brooklyn Connection) en een Amerikaanse advocaat/dictatorjager (The Dictator Hunter), was een bekend popfotograaf  niet een voor de hand liggend onderwerp. Toch koos documentairemaakster Klaartje Quirijns ervoor om haar filmcamera drie jaar lang op Anton Corbijn te richten. Ze vloog met hem mee voor de opnames van The American, sprak met Bono en Metallica en ging op bezoek bij familieleden en het geboortedorp van Corbijn. Het resultaat is een persoonlijk portret van een workaholic die liever alleen over zijn werk praat en niet over zichzelf.

Klaartje onthult een tweeledig portret van Anton waarvan beide delen onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Enerzijds toont ze de fotograaf die zich als bescheiden figuur in een wereld van kunst, roem en muziek begeeft. Anderzijds richt Klaartje haar lens op het verleden van Anton en de wijze waarop hij zich van eenzaam jongetje ontwikkelde tot zwijgzame man die het liefst alleen is: 'Alleen ergens doorheen gaan trekt me aan. Ik ben liever niet aanwezig op partijen en diners; ik kan mijn aandacht er niet bijhouden’, deelt Anton in de film.

Kijken door eenzaamheid

Anton – die werd geboren als domineeszoon – communiceerde vroeger weinig met zijn ouders of anderen, leren we. Het resultaat was een eenzaamheid die Anton nooit helemaal van zich af heeft weten te schudden. Tegelijkertijd heeft hij door zijn jeugdige isolement een manier van kijken ontwikkeld waarmee hij zijn fotografie tot iets onnavolgbaars weet te maken. Het is zoals zijn zus zegt: ‘Anton is een eenzame ziel, daarom is hij gaan kijken’.

Dit kijken vormt de rode draad in de documentaire. We zien hoe de fotograaf de compositie van de foto vastlegt door een nauwkeurige observatie te verrichten, een paar stappen opzij doet en dan nog eens lang kijkt. Hij wandelt door Italië en kijkt naar de kleuren, begluurt de daken en scant het landschap. De film kent talloze momenten waarin Anton minutenlang in stilte wordt gefilmd terwijl hij zijn blik strak op een landschap gericht heeft, of juist op de lichtbakken waarop hij zijn foto's projecteert.

Deze stille opnames worden afgewisseld met scènes waarin we de fotograaf aan het werk zien: op het strand met de jongens van U2, ingesprek met de mannen van Metallica of in de pauze van de opnames tafeltennissend met George Clooney. We zien een fotograaf die is overgeleverd aan zijn werk en nauwelijks this is. Een man met humor die over een uitzonderlijke fotografisch talent beschikt en ondertussen bij zowel klanten als opdrachtgevers in de smaak valt. Een bijzonder figuur, met een bijzonder verhaal. Klaartje Quirijns heeft zonder twijfel de juiste fotograaf als onderwerp gekozen, ook al moet het haar veel overtuigingskracht en energie hebben gekost om hem te laten spreken over zichzelf.

Aanrader

Na Anton drie jaar met haar camera gevolgd te hebben, is het Klaartje echter gelukt om een zeer intiem, onthullend en ook ontroerend portret neer te zetten van een fotograaf wiens werk wij allemaal kennen, maar van wie de persoon achter dat werk al die tijd verscholen bleef. Inside Out is een antwoord op de vraag wie Anton Corbijn is. Dat antwoord is filmisch erg krachtig, ontroert en maakt je aan het lachen. Een waardevol portret kortom dat niet alleen voor liefhebbers van fotografie een aanrader is, maar voor iedereen die in mensen geïnteresseerd is.

Nu in de bioscoop

Anton Corbijn Inside Out draait nu in de Nederlandse bioscoop, in Belgie wordt de film op 9 mei 2012 verwacht. Wij spraken met documentairemaakster Klaartje Quirijns. In de volgende editie van ons magazine lees je een uitgebreid interview met haar.