Eddo Hartmann "The Sacrifice Zone"
Huis Marseille, Museum voor Fotografie presenteert het nieuwste multimediaproject van fotograaf Eddo Hartmann, over een gebied dat ingeklemd ligt tussen de grootmachten Rusland en China, onderhevig is aan internationaal politiek strijdgewoel en de lasten draagt van een wrang verleden.
De Giftige Erfenis van Kazachstan: Eddo Hartmann's Project "The Sacrifice Zone" onthult de gevolgen van nucleair onderzoek en ecocide.
Kazachstan (letterlijk vertaald: het land van de vrije mensen), het grootste en dunbevolktste land van Centraal-Azië, kampt met een giftige erfenis. De voormalige Sovjetstaat was jarenlang een oefenterrein en openluchtlaboratorium voor nucleair onderzoek. Nergens anders ter wereld zijn er zoveel onder- en bovengrondse atoomproeven gedaan binnen honderd kilometer van bewoond gebied. De gevolgen zijn desastreus. De wreedheid jegens de natuur en de bevolking en het plotselinge vertrek van de Sovjetautoriteiten in 1991 zijn tot op de dag van vandaag merkbaar.
Eddo Hartmann, bekend van zijn fotoseries over zijn ouderlijk huis (De herontdekking van de wereld, 2013) en het leven in het Noord-Koreaanse Pyongyang (Setting the Stage: Pyongyang, North Korea, 2015; Part 2, 2017), is sinds 2018 vijf keer naar Kazachstan afgereisd. Met geigerteller en middenformaatcamera bezocht hij regio na regio, de onmenselijke verrichtingen van het Sovjetregime achterna. Hij fotografeerde er het leven: mensen te midden van radioactieve graasgebieden en in uitgestorven steden. Hij documenteerde hoe ze kostbare metalen delven uit in ongebruik geraakte testopstellingen, bunkers, radarinstallaties en ander vervuilend, bestraald schroot dat de Russen hebben achtergelaten, en hoe ze omgaan met de fysieke en mentale gevolgen van fall-out en isolement. Desolaatheid en verval tekenen het landschap op de Kazachse steppe. Overal zijn vreemde kraters te vinden, gevormd door nucleaire explosies en bezaaid met overblijfselen van reusachtige betonnen structuren. The Sacrifice Zone is een project over ecocide, de verwoestende erfenis van de USSR, uitzichtloosheid in het bestaan en het vernuft en de redzaamheid van een geteisterde bevolking.
De Evolutie van Eddo Hartmann: Van Korte Opdrachten tot Langdurige Documentaire Projecten.
Eddo Hartmann (Den Haag, 1973) is na het afronden van zijn opleiding Fotografische Vormgeving aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, halverwege de jaren negentig, begonnen als fotograaf voor verschillende ontwerp- en reclamebureaus. In de loop der jaren is zijn praktijk langzaam verschoven van korte redactionele opdrachten naar langdurige documentaire projecten.
Hartmanns eerste grote persoonlijke project, Hier woont mijn huis uit 2012, leidde via allerlei producties tot zijn meest recente project, Setting the Stage. North Korea uit 2017. Werk uit beide projecten is aangekocht door onder andere het Kunstmuseum Den Haag en Huis Marseille. Met het laatstgenoemde project stelde hij als eerste Nederlandse fotograaf tentoon in Noord-Korea, in het Chollima House of Culture in Pyongyang. Hartmanns werk is ook elders in het buitenland te zien geweest, in verschillende musea en tijdens fotofestivals zoals Foto Istanbul, CAFA Beijing, Paraty em Foco (Brazilië) en Photo Israel. Voor The Sacrifice Zone ontving hij een beurs van Stichting Oog op de Natuur en Stichting Stokroos.
Lees meer
