Dynamiektest: Olympus OM-D E-M5 II

Het m4/3-formaat is half zo klein als full frame en 1,3x zo klein als aps-c. Dat heeft uiteraard consequenties voor de dynamiek in de schaduwen, maar de vraag is hoeveel?
De eerste m4/3-sensor werden geproduceerd door Kodak, later zijn er Panasonic-sensors gebruikt maar sinds een paar jaar is Sony de producent van de m4/3-sensoren. Dat wil echter niet zeggen, dat de resultaten noodzakelijkerwijs vergelijkbaar zijn met bijvoorbeeld de sensor van de Sony A6300.

^ Op het punt van de dynamiek in de lichten is er echter weinig verschil: ook de Olympus-sensor kan in onze tests 2,3 stops overbelicht worden, biedt dus 4,85 stops vanaf midden grijs, wat een uitstekend score is.

^ Bij een 1.33x kleinere sensor, zou je het kwadraat daarvan, dus 1.77x, dus ongeveer één stop minder speling verwachten in de schaduwen, maar dat is ietsje meer. Bij een onderbelichting van -4 zien we lichte ruis maar de kleurweergave is nog uitstekend, dat levert dus een dynamiek op van 6,4 stops op vanaf middengrijs in de schaduwen.

^ Bij -5 (7,4 stops in de schaduwen) wordt zowel ruis als kleurweergave duidelijke slechter.

^ Bij -6 (8,4 stops) is de grens bereikt van wat nog acceptabel is, zowel qua kleurweergave als qua ruis. We zien daar ook al banding (storende lijnen in het beeld).

Dynamiek

Lichten: 4,85 stops  ++++
Schaduwen: 6,4 – 8,4 stops +++
Totaal: 11,25 – 13,25 stops +++/++++

Conclusie 

Een goede sensor voor veel soorten fotografie behalve daar waar zeer hoge ISO-waarden noodzakelijk zijn, met wat minder speling in de schaduwen. Olympus-fotografen doen er  verstandig aan onderbelichting te vermijden. Bij een juiste belichting kunnen er echter prima resultaten bereikt worden.