CGI of werkelijkheid? in Noorderlicht Groningen - tot 25 juni

In de beeldtaal van de reclame-industrie is de grens tussen échte fotografie en digitaal gecalculeerde modellen nauwelijks nog te onderscheiden. Hetzelfde geldt voor de filmindustrie, waar CGI (computer generated imagery) naadloos versmelt met fysiek opgenomen beelden. En de beloften van VR (virtual reality), AR (augmented reality) en AI (artificial intelligence) staan om de hoek.
 
Het wordt een uitdaging om beelden die de werkelijkheid representeren te onderscheiden van beelden die de werkelijkheid afbeelden. Dit staat in het hart van de tentoonstelling: een Simulacrum staat voor een simulatie die de plek inneemt van de werkelijkheid waaruit hij voortgekomen is. Naarmate deze technologische ontwikkeling voortschrijdt wordt ze ook toegankelijker. Wat tot recent voorbehouden was aan kapitaalkrachtige studio's komt nu in het bereik van individuele kunstenaars. Doorsnee computers en game consoles zijn nu krachtig genoeg om met CGI modellen om te gaan, die ook nog eens steeds levensechter worden.
 
Noorderlicht toont negen kunstenaars die gefascineerd zijn door deze ontwikkeling. Een deel van hen manouvreert met een virtuele camera door computergames, als ware reportagefotografen in een virtuele werkelijkheid. Anderen bouwen hun eigen beelden vanaf de grond op, en openbaren een nieuwe wereld voor ons die nauwelijks nog van de realiteit te onderscheiden is.

De deelnemende kunstenaars zijn:

Mathieu Bernard-Reymond – Interruption 

In deze serie wordt het proces van creatie zichtbaar. Het rekenproces waarmee deze landschappen tot stand komen wordt telkens onderbroken, de halffabrikaat beelden worden samengevoegd met elkaar. Zo wordt een fictief landschap zichtbaar, waar de wiskundige polygonen van het rekenproces nog doorheen schemeren.

Justin Berry – Videogame Landscapes

Berry's landschappen lijken op de natuur als gezien door de ogen van klassieke meesters. In werkelijkheid speurt hij in videogames naar de landschappen áchter het spel, die hij bewaart als screenshots. Zijn uiteindelijke fotorealistische beelden komen tot stand als een collage van vele details die hij op deze wijze vangt.

COLL.EO (Colleen Flaherty & Matteo Bittanti) -  Fregoli Delusions 

Deze video's komen voort uit games, maar ze negeren de coureurs en raceauto's die er hoofdpersoon in zijn. In plaats daarvan worden de figuranten centraal gesteld. Hoe is het om een karakter te zijn zonder rol, in de hallucinatie van het spel? Een Fregoli Delusion is een medisch waanbeeld waarin de illusie van herhalingen en dubbele identiteiten centraal staat.

Eelco Brand

Het werk van Brand is een kunstmatige reflectie van een tastbare wereld. Hij onderzoekt de mogelijkheden van 3D software in foto's, video's en objecten. De natuur is daarbij een terugkerend thema, variërend van bedrieglijk realistische beelden tot ficties met een absurde inslag. In de tentoonstelling worden foto's en video's van zijn hand getoond.

Roc Herms – Study of Perspective / Postcards from Home

Herms ziet een analogie tussen Grand Theft Auto V en het werk van Ai Wei Wei. Beide zijn controversieel en kijken kritisch naar de moderne beschaving. Het rebelse en antiautoritaire "Study of Perspective" van de Chinese kunstenaar krijgt hier een recreatie in GTA V. Tevens wordt "Postcards from Home" gepresenteerd, een fotoboek over Herms' virtuele avonturen in de wereld van Playstation.

Gerhard Mantz – Landscapes

Deze landschappen ogen op het eerste gezicht realistisch en verleidelijk. Maar van dichtbij blijken het vervreemdende, denkbeeldige realiteiten te zijn. Mantz gebruikt abstracte berekeningen, zijn modellen nemen archetypische ruimten als startpunt en bouwen daarop door. Er ontstaan nieuwe herinneringen, die meer gaan over universele emoties dan over specifieke plaatsen.

Robert Overweg - The End of the Virtual World /  Flying & Floating

De virtuele gamewereld is niet rond maar vlak, met een harde breuk op het uiteinde. Overweg kijkt naar de rafelranden van videogames. Hoe ziet het einde van de wereld er uit? Kan een terloopse scène ons verrassen met een nieuwe blik? En wanneer hij als speler het gebaande pad verlaat komt er een surreëel landschap van haperende software te voorschijn.

Alan Warburton – Assets / Spherical Harmonics 

Losse 3D objecten zijn voor commercieel gebruik te koop in online stock libraries. In de serie "Assets" worden dergelijke objecten gepresenteerd als fotografische stillevens, in een contextloos isolement. "Spherical Harmonics", een film die is gemaakt in opdracht van de Photographers’ Gallery, neemt de kijker mee op reis door de virtuele werelden die ermee gebouwd kunnen worden.

Rob Wetzer – Lost Worlds 

De speler van games wordt verleid om op ontdekkingstocht te gaan in ongerepte gebieden. De 3D-ontwerpers achter dergelijke landschappen maken veelvuldig gebruik van de ideaalbeelden uit ons collectieve bewustzijn. Het is een idyllisch beeld van onbedorven natuur, dat in zijn onechtheid symbool staat voor ons verloren contact met de échte natuur.