Een ode aan de screensaver in Het Nieuwe Instituut

Update: In eerste instantie was de tentoonstelling te bekijken tot en met 25 juni, maar de tentoonstelling is verlengd tot en met 20 augustus. Wil je de tentoonstelling nog bezoeken heb je hier nu dus nog ruim een maand voor.

De screensaver ontstond als een pragmatische oplossing en ontwikkelde zich tot meer artistieke experiment. Toch blijft het paradoxaal: de bewegende digitale werken werden ontworpen om te worden weergegeven als niemand kijkt. Wie herinnert zich nog de vliegende broodroosters, de 3D-buizen en de vliegende logo's van Windows? Sleep Mode. The Art of the Screensaver is van 27 januari tot en met 25 juni 2017 te zien in Het Nieuwe Instituut in Rotterdam.

Installatie

De bezoeker van de installatie Sleep Mode stapt in een ruimte met 26 levensgrote projecties van bekende screensavers. De bewegende kunstwerken worden nu als hoofdonderwerp gepresenteerd, in plaats van dienend op de achtergrond te blijven. In de installatie verkent Rafaël Rozendaal de geschiedenis van de digitale screensavers. Hoofdpersonen zijn de anonieme programmeurs, de ondergewaardeerde makers. Screensavers zijn niet bepaald zeldzaam, maar vormen desondanks een alternatieve en digitale vorm van kunst. In zijn veelzijdige praktijk gebruikt Rozendaal het elektronische scherm om werk te creëren dat zich ergens tussen performance en animatie bevindt. In Sleep Mode benadert hij screensavers als autonome kunstwerken, met ieder een eigen kunstenaar en techniek. Oscillerend licht en reflecties transformeren het online werk tot een ruimtelijke ervaring

Digitale kunstenaar

Rafaël Rozendaal is van Nederlands-Braziliaanse afkomst en woont en werkt in New York. Hij is een beeldend kunstenaar die het internet gebruikt als zijn canvas. Hij neemt een unieke positie in de hedendaagse kunst als een digitale kunstenaar die werkt met verschillende media, waaronder websites, installaties, lenticulars, lezingen en haiku’s. Rozendaal had solotentoonstellingen in Spencer Brownstone Gallery, New York (2010), TSCA Gallery, Tokyo (2010), het Nederlands Instituut voor Mediakunst, Amsterdam (2010) en het Stedelijk Museum, Amsterdam (2006). Zijn werk was te zien op het grootste LED-scherm ter wereld op Seoul Square (2012, gepresenteerd door curator Lauren Cornell).